Wiersz powszedni

Kazałaś, bym sobie szedł
Gdziekolwiek bądź, na ulicę!
Poszedłem drogą mych bied
I jestem sam pod księżycem.

To jesień… to tylko deszcz
Po twarzy kroplami spływa;
Ty teraz najlepiej wiesz,
Czy będziesz jutro szczęśliwa.

Musiałem ci wydrzeć dziś
Te złe, te ostatnie słowa.
Czy ja umieram, czy liść,
Śmierć zawsze jest jednakowa.

Zachciało ci się, to masz!
Nie jesteś na świecie jedna,
Nie jedna jest twoja twarz
I blada, i zła, i biedna.

Unoszę, unoszę precz
Spłowiałe serce pod płaszczem
I czynię tę jedną rzecz,
Że myślą twe włosy głaszczę.

Odszedłem. Już nie żal mi,
A jednak mi żal na nowo,
Na nowo mi w uszach brzmi
To złe, to ostatnie słowo.

Odszedłem. I nie wiem, jak
Zostawić cię mogłem samą,
I daję rękami znak,
Że jestem tutaj, za bramą.

Wróciłem! Prędzej mnie wpuść!
To było dawno, daleko.
Ach, wyjmij, wyjmij ten gwóźdź,
Ach, podnieś to straszne wieko!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Twój powszedni morderca (fragmenty) 2 Chcę ciebie jak rozprażona ulica ulewy wszystkimi asfaltowymi porami jak osesek sutka mlekodajnego jak niemowa głosu ściśniętym gardłem […]...
Kochałem ciebie Kochałem ciebie… Zła dola nad nami od pierwszej chwili twarz jawiła ciemną; odszedłem – twemi pożegnany łzami nad wszystkiem w […]...
Wiersz osobisty Kiedy ostatnio w porze lunchu wychodzę na spacer mam w kieszeni tylko dwa amulety starą rzymską monetę do Mike’a Kanemitsu […]...
Zakochanie Oblałaś mnie swoim rumieńcem Odszedłem jakby nic się nie stało A jednak było mi różowo i gorąco Klucząc jak kelner […]...
Póżnojesienny wiersz Pana Cogito przeznaczony dla kobiecych pism Pora spadania jabłek jeszcze liście się bronią rankiem mgły coraz cięższe łysieje powietrze ostatnie ziarna miodu pierwsza czerwień klonów zabity […]...
Błogo bardzo sławił będę ten dzień Błogo bardzo sławił będę ten dzień, Kiedy na nowo się narodzę, Nawet gdy to będzie śmierci mej dzień, Może jednak […]...
Głos Deszczu A kto ty jesteś? spytałem padającego cicho Przelotnego deszczu, Który, rzecz dziwna, odpowiedział, co teraz tłumaczę: Jestem Poematem Ziemi, odezwał […]...
Piąty wiersz o św. Mikołaju Siedziałem sobie właśnie w Raju, Gdzie światłość wieczną mam i ciszę, Gdy wtem wołanie nagle słyszę: „Gdzie jesteś, święty Mikołaju?” […]...
Wiersz o piłce Co teraz zrobi chłopiec, któremu uciekła piłka? Co teraz mógłby zrobić? Widziałem jak skacząc wesoło Toczy się ulicą a później […]...
Ostatni wiersz Rilkego Komm du, du letzter, den ich anerkenne, Heilloser Schmerz im leiblichen Geweb: Wie ich im Geiste brannte, sieh, ich brenne […]...
Prawie całkiem zmyślony wiersz (an almost made up poem) Widzę cię jak drobniutkimi niebieskimi dłońmi pijesz z ulicznej studzienki, nie, twoje dłonie nie są drobniutkie są małe, a studzienka […]...
Wiersz Światło… przejrzystość… poranna sałatka z avocado po wszystkich okropnościach, które robię jakież to niezwykłe zaznać wybaczenia i miłości, nie nawet […]...
Właściwie każdy wiersz Właściwie każdy wiersz Mógłby mieć tytuł,,Chwila”. Wystarczy jedna fraza W czasie teraźniejszym, Przeszłym, a nawet przyszłym; Wystarczy, że cokolwiek Niesione […]...
Wiersz o szukaniu Ile rąk, ile spojrzeń, ile melodii trzeba w śnie – Nie wiem ja i ty nie wiesz, i nikt wiedzieć […]...
Biały wiersz Pewno już będę nieśmiertelny, Jeśli przez ciebie nie umarłem; Oto jest prawda mego życia, Którą mi pisał wiatr na czole. […]...
Bez ciebie Nudno jest tu bez ciebie. Nudno do obłędu! Jestem jeszcze wraz z wiewiórką i pieskiem, Piszę, czytam i palę, wciąż […]...
Wiersz powściągliwy Nie wiem jak to wyrazić… Bo wszystko ma swoją miarę i stopnie i skalę… Zakochałem się w tobie, pani, w […]...
Wiersz lata Wiersz lata Jest lato na palecie. Ach, wersy z dawnych dni, ty zdanie w jasnym kwiecie, pogromco głupich zim, jak […]...
Wiersz dla pucybuta Ślimaki wspinają się na skały w Santa Monica Zachowują równowagę; To szczęście iść Zachodnia Podczas gdy dziewczyny w salonie masażu […]...
Najbanalniejszy wiersz Na parapecie wsparta Siedzi w niebieskiej sukni, Nazywa się pewno – Marta Lub może jeszcze smutniej. Siedzi w otwartym oknie […]...
Wiersz Każdy wiersz Jest swoim brudnopisem. Wiersz jest tylko gestem, Ruchem dłoni, który sygnalizuje To, czego nie zdołał wyrazić. Wiersze, Te […]...
Wieczne opłakiwanie Poprzez umysł i najdalsze krańce duszy Dążę do tego, by osiągnąć wszystkie cele I cały swój wolny czas poświęcę tym, […]...
Metafory Jestem dziewięciosylabową zagadką, Słoniem, ociężałym domem, Melonem spacerującym na dwóch wiciach O owocu czerwony, kości słoniowa, piękne drzewa! Bochen ten […]...
Nagrobek Tu leży staroświecka jak przecinek autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup nie należał do […]...
Moja Apokalipsa Widzę wielkie, bezkresne ognia oceany, nie wiem kiedy zachodzi, kiedy wschodzi słońce, jestem sam jak rozbitek, dokoła orkany, patrzę na […]...
Wiersz dydaktyczny Niewinny bocian co połyka żabę Skowronek co po muchę jak po bułkę leci Niewinna sroka co morduje dzieci Nieświadomy nie […]...
Wiersz zaczynający się linijką z Kawafisa* Jest noc, i barbarzyńcy nie nadeszli. Nie zawsze było tak ciężko; Kiedy ogromny dwór migotał Rycerstwem i plątaniną języków Można […]...
Drugi wiersz o św. Mikołaju Święty Mikołaj z siwą brodą, Co rok do dziatwy schodzi małej; Dwaj go chłopczyki z boku wiodą, Jeden z nich […]...
*** Prosiłem dziewczynkę – narysuj mi Drogę dom drzwi okna i dym z komina – Narysowała wszystko w kreskach deszczu – […]...
III Współczesny Tak jestem szczęśliw, jak Chrystus nad krzyżem – a tak samotny, jak duch, kiedy tworzy; a tak na drodze – […]...
Wiersz Nagląca kartka w moich drzwiach prosiła: „Zadzwoń do mnie, zadzwoń, jak tylko wrócisz!” toteż prędko wrzuciłem kilka mandarynek do podręcznej […]...
Wiersz ćmy Wiersz ćmy Zćmiewa się w sadzie bzowoćmowym. O, woni pod kwitnącym słowem! Nieboskłon łzy rozlewa krwawe na stokrotki, na ćmy, […]...
Wiersz o późnej jesieni Dziewczynka o oczach jak ścięty jawor mieszka w domu z martwej cegły i smutku. W szklanym zmierzchu podchodzi do okien, […]...
Wiersz na dzień kobiet Jeśli się zastanowisz, mały mężczyzno, przez chwilę, To szybko dojdziesz do wniosku, Że kobiet na świecie jest dużo, Ogromnie dużo, […]...
Wiersz klasyka Wróbel Kochany wróblu mój, obywatelu Czterech pór roku i świata całego, Bywalcze wszystkich dróg, co wzdłuż pól biegą, I wszech […]...
Wiersz staroświecki Zbudziłem czas przeszły dokonany Gwizdkiem znalezionym w szufladzie Sygnetem z herbem Ogończyk Chodzę teraz nad rzeką Zieloną jasną czarną Umarli […]...
Wiersz o późnym lecie Wiersz o późnym lecie – Wykonasz zadanie? Jak z owoców ma soki, Zrywanych w chwilę, Chwileczkę po dojrzeniu. Wykonam. W […]...
Preludium Do napisania wiersza Potrzebna iskra jedna, Która jak gwiazda pierwsza Boga z człowiekiem jedna, Która jest naraz kwiatem, I snem, […]...
Allen Ginsberg – Wiersz o Ameryce Ameryka jest jak Rosja. Akis i Galatea siedzą nad źródłem. My także mamy proletariat. Akis i Galatea siedzą nad źródłem. […]...
Wiersz dla starej krzywo zębnej Wiersz dla starej krzywo zębnej Znam kobietę Która stale kupuje układanki Chińskie Układanki Klocki Druciki Kawałki, które w końcu składają […]...