ELEGIA UŚPIENIA

Godziny gorzkie bez godów

czarny druk na pożółkłych stronicach

jakby ze stromych schodów

spływała w mroku żywica

zwija się zaułek zawiły

zagubiony we własnych załomach

tętnią mu rynsztoków żyły

rytmami dwoma

niebo sine niebo szare

domy szare domy sine

beznamiętnym obszarem

to niebo to miasto rodzinne

tylko myśli się miłość żywą

w myśli na bruku się klęka

naprawdę złotą niwą

faluje tylko piosenka

sen życie ujął

osłoda sen ciężki a nieważki

piękne zjawy sennie kołują

w krwawych ciemnościach czaszki

dni malowane zmierzchem

śniąc także jak zły list potargam

wtedy

kwiaty na gwiazdach wierzchem

rajskie ptaki obsiadają parkan

rzeką świateł ścieka śnieg zbrudzony

tęcz jest tyle tęcze lecą ulicą

jedna niesie konew

z żywicą

znów po ogniowych ogrodach

znowu ciemne korony

i w takt ociężałych kroków

spływa po czarnych schodach

żywica i miasto mroku

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

ELEGIA CZWARTA Spokój falowałby ścichał drżąc u studziennych cembrowin mżąc na płomiennych topolach coś nucąc w oczach krowich tylko że ty mi […]...
Para Zdmuchują lampę i biały abażur migocze chwilę, nim rozpuści się ostatnie światło, jak pastylka w szklance wody. Wtedy szybują. Ściany […]...
Krajobraz Gwiazdy – łzy światła, opadła noc przez szyby wybite arkad… noc odpływa w nadgęstłą przestrzeń w czarnych, wodą cieknących barkach. […]...
Elegia o piątku Elegia o piątku Piątek jest tak biedny że ledwo Mieści się w nim męka mrówki, Sobota ze złota i miedzi […]...
Kopenhaga ze snu Śnię Kopenhagę z otwartymi oczami… Idąc starym miastem mijam pomnik Andersena, połykacz ogni roztacza wokół siebie aurę magii. Drewniane domy […]...
Elegia na wiolonczelę Przychodzę na mogiłę – po latach, z daleka – Nikt mnie juz nie powitał, nikt na mnie nie czeka, Wkoło […]...
ELEGIA NIEMOCY Stąpają posłowie nocy w ciężkich szatach z buczackich makat szafirowy żwir spod karocy zaskakał idę z orszakiem jesiennym bulwie j […]...
Elegia na odejście pióra atramentu lampy Zaprawdę wielka i trudna do wybaczenia jest moja niewierność bo nawet nie pamiętam dnia ani godziny kiedy was opuściłem przyjaciele […]...
Krzysztof Kamil Baczynski – Elegia Ojcu To odwaga – życie wzdycha tak ciężko w pokoju opustoszałym z myśli który każdy dzień czyściej wygładza dla nich […]...
Gorętsza od spojrzenia Żeby nie być taką czcigodną osobą której podają parasol którą do Rzymu wysyłają w telewizji jak srebrnym nieboszczykiem kręcą wieszają […]...
Mała elegia Mała elegia Odeszli przyjaciele. Ma miła w dali śpi. Na zewnątrz – wielka ciemność. Sam sobie mówię słowa. A lampa […]...
Elegia IV Żegnaj, księżniczko jawy. W akwarelowe miasta, pędzi koń mój drewniany płosząc ptaki krzewów, gdzie ty w kamienny pejzaż jak biały […]...
Domy przedmieścia W jesienne bezsłoneczne popołudnie Pan Cogito lubi odwiedzać brudne przedmieścia. Nie ma – mówi – czystszego źródła melancholii. Domy przedmieścia […]...
Elegia – Dziennik mojej tęsknoty Pod Twoją nieobecność schodzą się słowa i obrazy piętrząc się po środku pokoju jak nagie skały. Przebudzony wspinam się na […]...
Elegia o śmierci Ludwika Waryńskiego Jeżeli nie lękasz się pieśni stłumionej, złowrogiej i głuchej, gdy serce masz mężne i jeśli pieśń kochasz swobodną – posłuchaj. […]...
Malowidła w Pałacu Zimowym – na tle autentycznego wydarzenia Stary świecie, ani żywi ani martwi, ani nawet pułki twoje w gali świetnej malowane i twe szable malowane nie ocalą […]...
Odpowiedniki Natura jest świątynią, gdzie filary żywe Ślą niekiedy w głąb mroczną zagadkowe głosy – Człowiek w lesie symbolów czyta tajne […]...
Elegia dla N. N Powiedz czy to dla ciebie za daleko. Mogłabyś biec tuż nad małą falą Bałtyckiego Morza I za polem Danii, za […]...
Elegia Stałość to ewolucja zasady miejsca w kierunku myśli. Przedłużenie kwadratu albo równoległościanu za pośrednictwem, jak by powiedział sam Clausewitz, głosu […]...
ELEGIA O ZGNIŁYM JEZIORZE Gdy schodziłam do Zgniłego Jeziora myślałam O roztrzaskanym sezonie, nawiedzanym planami ratunku, O śniegu, zamkniętych drzwiach, odgłosach kroków I zmartwychwstaniach, […]...
Trzeba umieć ludzi Trzeba umieć ludzi pokochać, Jeśli nie ogień, ustami wyrzucać jasność, Życie jak granat wybucha, Wybuchło, zgasło. A tu by trzeba […]...
Do D. D. (elegia) Gdybyś ty na dzień jeden była w mojej duszy… Na dzień cały?… Nie, takiej nie życzę katuszy! Gdybyś godzinę tylko […]...
Pantofelki szklane Pantofelki szklane skrami malowane z dwoma skrzydełkami szarańczy po bokach, by tańczyć tak lekko, jako światło tańczy, menuetowym krokiem, by […]...
Wielka elegia dla Johna Donne’a John Donne już śpi. Śpi mocno cały świat. Posłanie, strop, obrazy, krzesła, ściany, zasuwy, haki, szafa pełna szat, zasłony, świeca, […]...
*** Ty jesteś moje imię i w kształcie, i w przyczynie, i moje dłuto lotne. Ja jestem, zanim minie wiek na […]...
Ty jesteś moje imię Ty jesteś moje imię i w kształcie, i w przyczynie, i moje dłuto lotne. Ja jestem zanim minie wiek na […]...
ELEGIA ŻALU Ja: zielona gwiazdo z norwegii gładkim na śniegu śladem majowe u drzew noclegi opowiadaj gwiazda: ogniste święta kobiet schodziły ku […]...
Pierwsza elegia Pierwsza elegia Przebieg boleści zawsze nieświadomie Idzie przez ludzi. Bliży się ku końcu, Choć się nie począł wciąż, i od […]...
Ameryka, Ameryka! Jestem poetą rzeki Hudson i tego, co z niej się wspina świateł, gwiazd, mostów A także mianowanym przez siebie laureatem […]...
Łzy świętego Wawrzyńca Niewitany przychodzę, nieżegnany odchodzę, W twej pamięci przemijam jak kurzawa na drodze, A nade mną przelata wierny wicher gościńca, Bym […]...
[kto wie czy księżyc…] tłum. Barańczak Kto wie czy księżyc nie jest Balonem, co ulatuje z rześkiego miasta W niebie, unosząc mnóstwo ładnych ludzi? (i gdybyśmy […]...
***Kto wie Kto wie czy księżyc nie jest balonem, co ulatuje z rześkiego miasta w niebie, unosząc mnóstwo ładnych ludzi? (i gdybyś […]...
Hymn wieczorów miejskich Miasto tańczy drżącego kankana w barwnym mleku świateł rozproszone dyszy niebo jak zgaszony dywan namarszczony z flandryjskich koronek asfalt ślisko […]...
Piosenka Chociaż wśród mirtu skryta płocho, Miłość to miecz, co tak tnie pochew, Że widać ostrza błyski sine Poprzez rozcięcia i […]...
Rozmowa z kimś Nagle stanął ktoś na mojej drodze Zasłonięty świętym zarządzeniem Bardzo chciałbym więc pana poznać Moje drugie urzędowe sumienie A przez […]...
Elegia dziecięca Elegia dziecięca Na fortecy z białego piasku bije zegar z kukułką trwogi. Gdzie mnie wiedziesz, smutku, do laski przykutego jak […]...
Elegia dla Jane Mojej studentki, zmarłej po zrzuceniu z siodła przez konia Pamiętam pierścionki włosów na karku, wilgotne i miękkie jak pędy powoju; […]...
Powiązania Spójrz na to szare drzewo. Niebo spłynęło w ziemię poprzez jego włókna – został tylko zmarszczony obłok, gdy ziemia już […]...
Elegia podróżna Wszystko moje, nic własnością, nie własnością dla pamięci, a moje dopóki patrzę. Ledwie wspomniane, już niepewne, Boginie swoich słów. Z […]...
Scherzo I znów jak wczoraj będzie lało, a sercu zda się: już tak zawsze… listopad, tragik oszalały, umiera w chmur amfiteatrze. […]...