Śmierć kukły

Zasłoń firanki, szklana madonno złudzenia!
Już nie ma nic za oknem, którym uwiądł pejzaż.
Noc, w którą tylko wieczór śmiercią wejrzał,
ciszę w bolesne kraty drzew poplątanych zamienia.
Śmierć w ciężkich ramach z ołowiu wieszam na ścianie.
Zasłoń firanki, szklana madonno złudzenia!
To obojętność spada mi w oczy jak kamień,
gorzki świt deszczu więdnie w niedochceniach.
Smutne pociągi są obojętnym pościgiem,
węszą po śladach pomiętych brudną ulicą,
i każdym świtem płacz mi się zrywa jak wybieg.
Czuję brzęczącą jak komar zgubiony – nicość.
Wieczór bezdomny umarł mi cicho na rękach…
Niebo zapina d1rnury na księżyc jak żeton.
Zasłoń firanki, szklana madonno złudzenia!
Patrzę: wiatr przechodzi pod rękę z umarłą gazetą.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Pstrykanie Umarł Babilon. Pstryk. Umarł niepostrzeżenie. Przerodził się w supermarket. Przerodził się w telewizor. Jeden mały staruszek nosi jego zdjęcie w […]...

Czym jest śmierć Czym jest śmierć Odchodzeniem od wiatru Od chłodnego dotyku prześcieradła Od zapachu żółtych ścian Od uważnego spojrzenia Twoich oczu Które […]...

Śmierć Patrzy przez okno dzień chory, trupio nabrzękły i siny. Po korytarzu szpitalnym wolno przechodzą godziny. Szaro. I cicho. I pusto. […]...

Noc Basi Madonno moja, grzechu pełna, W sen jak w zwierciadło pęknięte wprawiona. Duszna noc, kamień gwiazd na ramionach I ta […]...

Noc Madonno moja, grzechu pełna, W sen jak w zwierciadło pęknięte wprawiona. Duszna noc, kamień gwiazd na ramionach I ta trwoga, […]...

Zgaśnij Księżycu Z misiem w rączkach zasnęło dziecko Miasto milczy jak tajeminica Przyczajony za oknem zdradziecko Zgaśnij zgaśnij księżycu! księżyc srebrne budje […]...

Śmierć wtóra Dwojgu zmarłym w cmentarza zakątku Dawna miłość śni się od początku – I westchnęli i po małej chwili Wspomnieniami ust […]...

Ten wiersz jak śmierć jest smutny I Ten wiersz jak śmierć jest smutny i obojętny jak śmierć. Szare koty pod światło puszą ostrą sierść. Żółty lament […]...

Zamyślenie Marzenia, pragnienia, uniesienia: za żywa W nicość lecące stosu wielkiego płomienie. O, Nocy! I w ogrodzie twym nie inne żniwa, […]...

Śmierć idioty rozmawiał z myszami i wróblami w wieku 16 lat miał białe włosy ojciec bił go codziennie a matka zapalała za […]...

Świat jest pusty Świat jest pusty odkąd poszedłeś nie można żyć bez materii uśmiechu świat umarł na pożar lamp blady księżyc ponad twoimi […]...

Śmierć Jestem taki siny, jestem taki chory, Leżę rozpostarty, konam na uboczu, Noc ma ciężki zapach kamfory I gorączki, i moczu… […]...

Na śmierć rewolucjonisty A z tej celi pustej i chłodnej trzeba będzie niedługo odejść, jeszcze spojrzeć w niebo pogodne, jeszcze spojrzeć za siebie-w […]...

Bratowa Żona mego brata nie bardzo szczęśliwa, Chodzi po ogrodzie, tulipany zrywa, Pyta się obłoków żeglujących w poprzek, Kiedy wreszcie na […]...

Chore myśli Są takie zjawy dalekie, odległe (kartki wydarte z dziecięctwa i wspomnień), w snach gdzieś powstały i teraz nadbiegły, żeby się […]...

Sen nocy letniej Już las w Ardenach świeci. Nie zbliżaj się do mnie. Głupia, głupia, zadawałam się ze światem: Jadłam chleb, piłam wodę, […]...

Na śmierć Tadeusza Borowskiego Borowski zdradził. Uciekł tam gdzie mógł. Przed sobą widział gładką ścianę Wschodu, Za sobą mury polskie Ciemnogrodu. Co może wtedy […]...

Mistyka Zmierzch spada słodko w ciężkie ramiona bzów plusz wpada oknem ciężkirni pluskami – krew noc przechodzi firanki – łąki powiewne […]...

Ballada o nocy zakochanej Janowi Błońskiemu Jak kot puszysty noc się łasi Do rąk nad ciepłą miską mleka I jabłka zrywa w drżącym sadzie, […]...

Utwory Piurblagistów – Tarantula Zobaczyłam Tarantulę Pająk ciemny i kosmaty Zdjęłam wszystkie moje szaty I cisnęłam w nią jak kulę. Tarantula była cicho – […]...

Jak cicho umiera pieśń Na ulicy którą tak kocham Tej wyśnionej ze starych zdjęć Aniołowie o zimnych oczach Naszym dzieciom sprzedają śmierć Złoty promień […]...

Stare fotografie Tylko fotografie nie liczą się z czasem Pokazują babcię jak chudą dziewczynkę Z wiosną na czerwonych gałęziach wikliny Jej piłkę […]...

1 KWIETNIA, WIĘGROWIEC, POLSKA Obudzony. Od razu wplątany W sprawy jeziora. Kilka godzin przed Świtem. Prawdopodobnie. A jezioro już Żyje, oddycha, wysyła łabędzie, Żeby […]...

Bocian i jeleń Bocian, miasta mieszkaniec, mówił jeleniowi: „Ty kunsztu lekarstw nie znasz”. Jeleń mu odpowié: „Prawdę mówisz, bocianie, lekarstw nie rozumiem, Ale […]...

Co jednolite, trwa Co jednolite, trwa, co różne, mija. Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie. Życie – kopułą szklaną, skąd przebija Tłum […]...

Ul. Kościuszki II Wieszczę przeciwko sobie śmiertelność rzeczy, tą wszechobecną nicość od dawna już martwych przedmiotów. Pod wieczór zdejmuję pogięte chodniki, lepkie kałuże […]...

Ballada o wisielcach I Kołyszemy się, kołyszemy, wmurowani w pejzaż szubienic. Wieje śmiercią znużoną. Jak kruk krąży niebo drapieżnie i cicho dzwoni wiatr […]...

Śmierć Mogę zaprzeczyć swym przekonaniom Mogę mogę Ponieważ chcę znać sens wszystkiego Lecz siedzę jak pokonany Jęcząc: Och, jakąż odpowiedzialnością Obarczyłem […]...

Śmierć „Z żywymi trzeba naprzód iść, Po zycie sięgać nowe”, A nie z martwymi ziemię gryźć, Umarłych tulić głowę. Bliższy nam, […]...

ŚMIERĆ Za ścianą płaczą dzieci Ona do mnie mówi Oddycham lodowym kwieciem nieznanych równin A tam kołysanki a tu chust poszum […]...