Wiersz Czas dawno miniony
Widmem zmarłego przyjaciela
Jest czas miniony.
Struną zerwaną spośród wiela,
Mostem nadziei już spalonym,
Sercem od serca oddalonym –
Jest czas miniony.
Tylko sny słodkie płyną nocą
Z czasów minionych:
I oczy zasmucą, czy uroczą,
Co rano cień ich przedłużony
Przenosi myśl w nietrwałe strony
Czasów minionych.
Żal, wyrzut – tylko to zostało
Z czasów minionych.
Tym, czym dla ojca martwe ciało
Własnego syna, gdy wpatrzony
Rzeźbi już w sercu medaliony –
Jest czas miniony.
przekład Juliusz Żuławski