Do swego królestwa

W krąg ogromnych kamieni, rozrzuconych niczym
ruiny pałacu,
Który nie istniał nigdzie poza spragnionym sercem
dziecka;
W krąg tych głazów skruszonych przez morze,
walczące z drapieżnym, srebrzystym uporem
Z jakim morze, którego tu nie ma, zawsze wykonuje
wszystko,
I na ten brzeg, pełen skał i żwiru, brzeg dumnej
samotności,
Gdzie na pewno przetrwały okruchy wilgotnych
błyskawic,
Snów śnionych nieprzerwanie w ciągu tylu lat,
Wkracza ta cudzoziemka, niemal przeźroczysta,
I chyba nawet nie wie, jak długo tu na nią
czekano,
Że wzywano ją właśnie stąd, spośród mangrowców
oraz konstelacji,
Zaś ona najzwyczajniej wraca do swej ziemi
i swoich wód,
Tak jak królowa z baśni, z których dziecko
ledwie co wyrosło,
Gdy padło łupem dojrzalszych już złudzeń i nieubłaganej
obcości życia,
Wzdłuż brzegu morza, które teraz pragnęłoby złożyć
w całości,
Niczym bukiet przemocy i pian,
U stóp królowej, co wraca do swego królestwa.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

W PRZEDDZIEŃ SWEGO ZMARTWYCHWSTANIA W przeddzień swego zmartwychwstania, w przeddzień żywota Bóg, leżąc w mogile, żmudne liczy chwile, A przykuła go do ziemi ciała […]...
261. Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego Jeśli kobieta pragnie dopiąć swego, Wielce o sławę, mądrość, cnotę stojąc, Niechże popatrzy na wroga mojego, Którego zowie świat kobieta […]...
Połowa królestwa Bajka na lewą nogę Obudziłem się, lecz tylko w połowie. Próbowałem tłumaczyć to świętem albo siódmą butelką, która wciąż kręciła […]...
Z królestwa Trawa Wciąż Pachnie Tanimi Repelentami Po Drugiej Stronie Drogi w Bluszczu Uwaga Żmije Przepraszam Zgubiliśmy Czerwonego Dinozaura Czy Przypadkiem Nie […]...
Nie z tymi, co małego ducha Nie z tymi, co małego ducha, Rozdartej ziemi swej odeszli – Nie z tymi jestem! Nie usłucham Ich pochlebstw – […]...
Czas O morze Czasu! Morze niezgłębione, W którym falują lata – twoje wody Są w swych odmętach od łez ludzkich słone! […]...
Sonet 6 Zaledwie słońce zmyło z lic poranka Rosę i stado w gaj weszło za cieniem, A już Cytera, szukając kochanka, Na […]...
Szatan Nad oceanu przywiódł brzeg Szatan, zły duch, człowieka I rzekł mu: patrz na fale te, Co idą tu z daleka. […]...
Waleta, żalu zabraniająca Jak starzec, co łagodnie kona, Duszy swej „W drogę!” mówiąc z cicha, A w krąg rodzina zasępiona Nie wie, czy […]...
Gdy nas w ciemności otaczają wszędzie Gdy nas ciemności otaczają wszędzie, W swej zacieśnionej zatrzymując sieci, Wzrok nasz nie sięga za drogi krawędzie I nie pytamy: […]...
Czasem ma dusza Czasem ma dusza… Czasem ma dusza jakby świetlna grota Godowych świateł nieci krąg olbrzymi. I mar wygnanych wraca rój pielgrzymi, […]...
*** Nie kocham cię już. Już namiętności I cierpień prysnął dawny sen, Lecz obraz mój w mej duszy gości Żywy, choć […]...
Gdy czasem wraca przypomnienie Gdy czasem wraca przypomnienie I gryzie serce moje w ciszy, Kiedy odległe już cierpienie Jak cień mi znowu towarzyszy, Kiedy […]...
Mapa W wodzie spoczywa ląd; w odcieniach zieleni. Te cienie na obrzeżach, zapewne płycizny, rysują w wodorostach szelfowe krzywizny; trawy spływają […]...
*** Znów mnie wyrzuca świt na brzeg niczym muszlę ze skłębionego oceanu W mojej głowie jak w muszli całą noc szumiało […]...
Cień Mój cień jak błazen za królową. Kiedy królowa z krzesła wstanie, błazen nastroszy sie na ścianie i stuknie w sufit […]...
Dumka czyli pejzaż ukraiński Rdzawe morze ziemi porusza się tam i z powrotem po skórą horyzontu oddychając dojrzałym głogiem. Naprężone płótno świtu krwawi jak […]...
Piękny toast Noc wyciąga łapę Gwiazdy lecą z wora To najlepsza pora By się z czymś uporać Wiatr latarnie drapie Śmierć zatacza […]...
W swych sukniach falujących o tonie perłowym XXVII W swych sukniach falujących o tonie perłowym Idąc zdaje się tańczyć siejąc wokół blaski, Niczym te długie węże, które […]...
Złoto Tygrysów – Morze Morze. Młode morze. Morze, po którym Tułał się Odys i ów kupiec śmiały, Którego ludy Islamu przezwały Sindbadem Żeglarzem. Morze […]...
Ocalenie To moja ostatnia nadzieja I brzeg ocalenia W kosmicznych szaleństwa zawiejach Wiem, że jest Ta ziemia Tam rośnie głóg Wzdłuż […]...
Dwoja Bieda Dziś dokazuje psia gwiazda swej mocy I jako Zorza, kazawszy precz nocy, Dzień na świat wozem przywiezie różanym, Słońcu kompanem […]...
Podczas wiatru z Tatr Kochałem ciebie zawsze! bo na twoim grzbiecie, Jako na oceanu powłoce rozdętej, Nie śmią siadać i płynąć żeglowne okręty; Bo […]...
Wdycham Cię Niosąc cię w myślach nieprzeczuwalną jak nienapisany jeszcze wiersz wdycham niczym ożywczą pranę… Czuję twój duchowy obraz; krąży we mnie […]...
Wzburzona medytacja Burza wprawia skrzydła wiatraka w dziki ruch w ciemnościach nocy, mieląc nicość. – Ty czuwasz na mocy tych samych praw. […]...
Mogę godzinami Mogę godzinami śledzić w łagodności, twoje ruchy, gdy przekraczasz linie światłocienia – tam i z powrotem, aby pod koniec dnia […]...
Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste Lecz i manowce wszędy. O to chodzi jedynie, […]...
Tkanina Bór nici wąskie palce i krosna wierności oczekiwania ciemne flukta więc przy mnie bądź pamięci krucha udziel swej nieskończoności Słabe […]...
Harmonia wieczorna tłum. Maria Leśniewska XLVII Harmonia wieczorna Kwiatów na swych łodygach senne wirowanie, Każdy z nich śle zapachy niczym kadzielnica. Dźwięków i aromatów jedność […]...
Sonet 4 Słodka Cytera siedząc nad strumieniem, Przy Adonisa krasie i młodości, Wabiła chłopca miłosnym wejrzeniem, Jakie zna tylko królowa piękności. By […]...
Wybrzeże w Dover Dziś w nocy morze zastygło w spokoju. Pora przypływu; księżyc srebrzy wodę Cieśniny; z brzegu Francji co pewien czas błyska […]...
Wodnice O cudowne, pląsające Nad głębiami śnieżnych fal, Wy, wodnice rudowłose O płomieniu białych ciał, Wy, wodnice których bioder Lśni gwiazdami […]...
Całowanie Ta czarna kobieta – wąska – na niebotycznych obcasach, Ta podnosząca ręce jak dwa srebrne narzędzia, To ta właśnie kobieta […]...
PAMIĘCI ZNIKNIONEGO Gdzie czerwona kalina styka się z niebem słodko szumiąca wiotka jest jasno u kaliny zamyślona dziewczyna jak piękna niewiele takich […]...
Diabeł wcielony Diabeł wcielony w wymownego węża, W ogrodzie, gdzie są Azji centralne równiny, W porze dawania kształtu zbudził krąg kąsaniem A […]...
Kocham nieznane wasze zmierzchy Kocham nieznane wasze zmierzchy I wasze kwiaty bez imienia, O wy, poezji czarodziejskiej Błogosławione urojenia! Nas nauczyła pieśń poety, Że […]...
Robert E. Howard – Czarne morza Słyszałem mórz czarnych przypływ pośród nocy, Huku fal o brzegi nieznane byłem świadkiem, Wśród raf, których ludzkie nie widziały oczy […]...
Rozmowy Rozmowa pierwsza Pamietasz te rozmowy Ktorych nie policze Na przyklad o policzku O wszystkim i o niczym Rozmowa druga Pamietasz? […]...
Piosenka o ziemi Kto powiedział Wszystko spłonęło do cna, więcej nie posiejesz w ziemi ziarna… Kto powiedział, że ziemia zmarła? Nie, ona przyczaiła […]...
Domy przedmieścia W jesienne bezsłoneczne popołudnie Pan Cogito lubi odwiedzać brudne przedmieścia. Nie ma – mówi – czystszego źródła melancholii. Domy przedmieścia […]...