Polska poezja

Wiersze po polsku

Polska poezja > Achmatowa Anna > Wyszłam żegnać go do przedpokoju

Wiersz Wyszłam żegnać go do przedpokoju

Wyszłam żegnac go do przedpokoju,
W złotym kurzu postałam chwilę.
Na dzwonnicy cerkiewki spokojnie,
Uroczyście dzwony dzwoniły.

Porzucona!… Jakie śmieszne słowo –
Jakbym była kwiatem albo chustką…
Ale oczy patrzą już surowo
W pociemniałe, ogromne lustro.

Tł. Eugenia Siemaszkiewicz

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)
Loading...

Podobne wiersze:

  1. Gdybyś była Mojej żonie Ani Gdybyś była melodią – bym nucił, Gdybyś deszczem była – bym moknął, Albo snem – to bym […]...

  2. Oczy Szanowne moje oczy, nie najlepiej z wami. Dostaję od was rysunek nieostry, A jeżeli kolor, to przymglony. A byłyście wy […]...

  3. Kołysanka podwórzowa Letnie suknie mej siostry, białe letnie suknie, Wietrzą się na balkonie, na poręczy nieba, Wiatr wiosenny je muska łagodnie i […]...

  4. Kim jesteś? Ręki twojej gest Kim jesteś? Ręki twojej gest i uśmiech drżący w cieniu ócz znam i nie mogę w sobie kształtu odtworzyć, jakbym […]...

  5. Hania Widzicie, to jest Hania, służšca dobra. A to nie sš patelnie, to sš aureole. A ten rycerz ze smokiem to […]...

  6. Na progu Już jutro może nie ostygłym od łuny okiem będę musiał ogarnąć świat i spojrzeć wprost na nieba lot i tęczy […]...

  7. Na śniegu Bielą się pola, oj bielą, Zasnęły krzewy i zioła Pod miękką śniegu pościelą… Biała pustynia dokoła. – Gdzie była łączka […]...

  8. Miłość, Sława i Śmierć Sterczy za moim oknem Jak staruchy w drodze na targ Stoi i obserwuje mnie Pocąc się z nerwów Pośród krzewów […]...

  9. Kawałek Lewartu Chwieją się cedrów chojary, jest jakieś niebo ogromne (Balbek? Jerozolima?). Chciałbym te czary zapomnieć. Chciałbym zapomnieć e gwiazdy (ile ich […]...

  10. I CIĄGLE WIDZĘ ICH TWARZE Kochany Panie. I ciągle widzę ich twarze, ustawnie w oczy ich patrzę – ich nie ma – myślę i marzę, […]...

Wiersz Wyszłam żegnać go do przedpokoju - Achmatowa Anna
« 
 »