Autor Byron George Gordon

Miewam sny, że mię kochasz – będziesz cię to gniewać? Daruj marzeniom sennym: Mogę się twej miłości tylko w śnie […]

Zmiennaś, lecz miłość twa nie jest zwodniczą, Choć zdradzasz serce, tkliwie wprzód szukane. To łzy podwójną zatruwa goryczą, Którymi twoją […]

Precz stąd te dźwięki nieszczęśliwej pieśni, Przedtem tak wdzięczne, a dzisiaj tak smutne, Co wywołują z mego serca cieśni O […]

Miłość moja aż na dnie duszy mojej żyje, Samotna i na zawsze utajona w cieniu, A gdy przy twoim serce […]

Umilkły wiatry, ciche lœniš się fale Przy grobowcowej Temistokla skale, Która wyniosłym niebo czołem bodzie I z góry patrzšc na […]

Sun of the sleepless! melancholy star! Whose tearful beam grows tremulously far, That show’st the darkness thou canst not dispel […]

Miałem dziwny sen, może i nie całkiem senny. Zdało mi się, że nagle zagasnął blask dzienny, A gwiazdy, w nieskończoność […]

Przez nudę życia, poprzez brud i grzech Do lat dobrnąłem trzydziestu i trzech. I cóż wędrówka ta przyniosła mi? Nic […]

One fatal remembrance — one sorrow that throws Its bleak shade alike o’er our joys and our woes — To […]

Gdy stąpa, piękna, jakże przypomina Gwiaździste niebo bez śladu obłoku: Ciemność i jasność – każda z nich zaklina W nią […]

SHE walks in beauty, like the night Of cloudless climes and starry skies; And all that ‚s best of dark […]

Żaden Piękności twór boski Nie jest ci równy urodą I twój tylko głos koi troski Jak muzyka ponad wodą, Gdy […]

Umarłych obudzono – mam żyć we śnie? Świat z tyranami w walce – mam stać z boku? Plon dojrzał – […]

Słońce bezsennych! nieba wieczornego oko! Którego łzawy promień drżąc świeci wysoko I ukazuje ciemność – lecz jej nie rozproszy, Jak […]

Jeszcze jedna męczarnia, i już jestem wolny Boleści co me serce rozdziera na dwoje. Jeszcze jedno westchnienie przyjm, kochanie moje, […]