Polska poezja

Wiersze po polsku



Impromptu w odpowiedzi przyjacielowi

Kiedy ze swego w mym sercu mieszkania
Smutek wypełza zanadto wysoko
I wszystko wokół swym cieniem przesłania,
I czoło chmurzy, i napełnia oko –
Nie dbaj o cień ten, który wnet opadnie;
Myœl moja dobrze zna więzienie swoje:
Mary się cofnš i w piersi mej na dnie
Swoje odludne zapełniš pokoje.

(Wrzesień 1813)

Przekład: Czesław Jastrzębiec-Kozłowski


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Impromptu w odpowiedzi przyjacielowi - Byron George Gordon