XXXII REMORDS POSTHUME
Lorsque tu dormiras, ma belle ténébreuse, Au fond d’un monument construit en marbre noir, Et lorsque tu n’auras pour alcôve […]
Lorsque tu dormiras, ma belle ténébreuse, Au fond d’un monument construit en marbre noir, Et lorsque tu n’auras pour alcôve […]
LIV Nieodwołalne Powiedz, czy można zdusić w sobie głos sumienia, Żywy, prężny, niesforny, Co jak robak wśród trupów ma w […]
Pascal miał swoją otchłań, szła z nim nieprzerwanie. Biada! Wszystko – przepaścią, czyn, żądza, marzenie, Słowo! I nieraz czuję, gdy […]
Czy jesteś, Piękno, z nieba czy tez z piekła rodem? W twym spojrzeniu anielskim i szatańskim płynie Cnota mącona zbrodnią, […]
W pustkowiu bez zieleni, spalonym, zwapniałym, Gdy naturę pewnego razu oskarżałem I gdy myślą mą na tej bez celu włóczędze […]
Charles Baudelaire Z owych ponurych chmur bezliku, Z nieba jak los twój starganego, Jaka myśl do serca pustego Schodzi? Odpowiedz, […]
Ma jeunesse ne fut qu’un ténébreux orage, Traversé çŕ et lŕ par de brillants soleils ; Le tonnerre et la […]
Je suis comme le roi d’un pays pluvieux, Riche, mais impuissant, jeune et pourtant trčs-vieux, Qui de ses précepteurs méprisant […]
Ty nad wszystkie anioły mądry i wspaniały, Boże, przez los zdradzony, pozbawiony chwały, O Szatanie, mej nędzy długiej się ulituj! […]
Raz wieczór tak śpiewało wino wewnątrz flasz: „Człeku, nucę dla ciebie, kochany biedaku, W moim więzieniu ze szkła i barwnego […]
Je suis belle, ô mortels, comme un ręve de pierre, Et mon sein, oů chacun s’est meurtri tour ŕ tour, […]
Kiedy niebo, jak ciężka z ołowiu pokrywa, Miażdży umysł złej nudzie wydany na łup, Gdy spoza chmur zasłony szare światło […]
Pewnej nocy ze straszną Żydówką spędzonej – Niczym trup obok trupa tak przy mnie leżała – Marzyłem obok tego kupionego […]
Comme les anges ŕ l’il fauve, Je reviendrai dans ton alcôve Et vers toi glisserai sans bruit Avec les ombres […]
LIX Sisina Pomyślcie o Dianie w rynsztunku wspaniałym, Kiedy przebiega lasy, krzaki i zagaje, Włosy na wiatr puściwszy, upaja się […]