Polska poezja

Wiersze po polsku



Kalwaryjskie dziady

Zebrała się komisyja
We wsi na narady:
„Co też warte u nas we wsi
Kalwaryjskie dziady?”

Ze nam wojnę wytoczyły
Nasze złe sasiady
I że trzeba puścić na nich
Kalwaryjskie dziady.

Baby z trwogi pod pierzynę,
Za nimi, w ich ślady,
Bęc do łóżek jak najprędzej
Kalwaryjskie dziady.

„Idzie wojna, wielka wojna,
Nie ma na to rady;
Macie walczyć za ojczyznę,
Kalwaryjskie dziady”.

Pierwszy zerwał się, jak gdyby
Kąsan przez owady,
Za nim poszły wszystkie inne
Kalwaryjskie dziady.

Na ich miejsce pod pierzynę
Wślizną się jak gady
Komisarze, aż się zdziwią
Kalwaryjskie dziady.

Lecz za chwilę baby łamią
Komisarskie szpady:
„Lepsze od was nasze chrome
Kalwaryjskia dziady”.

Poszli walczyć za ojczyznę,
To nie darmozjady:
Hej i umieją bić się mężnie
Kalwaryjskie dziady.

Idą, idą na wojenkę –
O nie od parady
Zesłał Pan Bóg na tę ziemię
Kalwaryjskie dziady.

.
Idą, idą, dumnie kroczą:
Aż się trzęsą zady,
Tak szczudłami wymachują
Kalwaryjskie dziady.

Ale wprzód na jaki odpust,
Na zwiady – wywiady;
Jakiej laski też dostąpią
Kalwaryjskie dziady.

Idą, idą – dziad brodaty
Na czele gromady –
Potrząsają w krąg szczudłami
Kalwaryjskie dziady.

„Chroń dziadowski nas Patronie

Od wszelkiej zagłady!

Chcą odwagi, pragną zdrowia

Kalwaryjskie dziady.

Chroń dziadowski nas Patronie,

Daj dobre obiady,

A jak lwy tak walczyć będą

Kalwaryjskie dziady”.

Oj, nie były zawsze prawdą

Wszelakie przykłady.

Święty obraz zaczął mówić:

„Kalwaryjskie dziady!

Macie krokwie i obuszki,

Idźcie w dziadów ślady,

Nie stchórzyły nigdy w świecie

Kalwaryjskie dziady”.

Wreszcie wszystkim już obmierzły

Wojenne wypady.

W wieńcach z dębu powracają

Kalwaryjskie dziady.

.

Ida, płyną, kroczą, skaczą

Przez rowy i spady,

Wymachują szczudliskami

Kalwaryjskie dziady.

Idą, płyną, kroczą, skaczą,

Trzęsą im się zady,

Powiewają bandażami

Kalwaryjskie dziady.

.

Powrócili wreszcie do dom,

Do swych bab gromady,

I od razu pod pierzynę

Kalwaryjskie dziady!…

Radując się baby mówią;

„Lepszy miecz od szpady!

Umieją się dobrze sprawić

Kalwaryjskie dziady!

Nie trwóż się nam, Polsko mila!

Cóż ci zło sąsiady:

Pójdą ciebie bronić nawet

Kalwaryjskie dziady!”


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Kalwaryjskie dziady - Jan Kasprowicz