Do sosny polskiej

Gdzie winnice, gdzie wonne pomarańcze rosną,
Ty domowy mój prostaku, zakopiańska sosno
Od matki i sióstr oderwana rodu
Stoisz sieroto pośród cudzego ogrodu.

Jakże tu miłym jesteś gościem memu oku,
Bowiem oboje doświadczamy jednego wyroku,
I mnie także pielgrzymka wyniosła daleka,
I mnie w cudzej ziemi czas życia ucieka.

Czemuś, choć cię starania cudze otoczyły,
Nie rozwinęła wzrostu, utraciła siły?
Masz tu wcześniej i słonce, i rosy wiośniane,
a przecież twe gałązki bledną pochylone.

Więdniesz.
Usychasz smutna wśród kwitnącej płaszczyzny
I nie ma dla ciebie życia, bo nie ma Ojczyzny.
Drzewo wierne!

Nie zniesiesz wygnania, tęsknoty
Jeszcze trochę jesiennej i zimowej słoty
A padniesz martwa!
Obca ziemia cię pogrzebie.
Drzewo moje.
Czy będę szczęśliwszy od ciebie?

październik 1995

(2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Legenda o garści ziemi polskiej Ojców naszych ziemio święta, Ziemio wielkich cnót i czynów, Tyś na wskroś jest przesiąknięta, Krwią ofiarną twoich synów. I nie […]...
Legenda o garści ziemi polskiej Ojców naszych ziemio święta, Ziemio wielkich cnót i czynów, Tyś na wskroś jest przesiąknięta, Krwią ofiarną twoich synów. nie darmo […]...
Patriotom Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego Przez świat sławny mój Polaku, Dla wolności jedynaku Po tobie! Bo w grobie Niewola, Niedola. Męstwo Marsa za Feliksa, Złota […]...
Do polskiej dzieweczki Dzieweczko polska! Ukochaj szczerze, Prababek twoich święte pacierze; Czcij pamięć ojców, – bo ojce twoi, Dzielni rycerze w skrzydlatej zbroi, […]...
Szewczyk W mgłach daleczeje sierp księżyca, Zatkwiony ostrzem w czub komina, Latarnia się na palcach wspina W mrok, gdzie już kończy […]...
Przybywasz / wśród lawiny smutku WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Czerwień ciszy” * * * Żonie przybywasz wśród lawiny smutku jak skrzydła błękitnego ptaka […]...
Wiara Wiara jest wtedy, kiedy ktoś zobaczy Listek na wodzie albo krople rosy I wie, że one są – bo są […]...
Ach, jak często się kończy hymn życia głęboki Ach, jak często się kończy hymn życia głęboki Wykrzyknikiem cyprysów ciemnym, wśród cmentarzy! Ach, jak często łka we mnie, kryjąc […]...
O bardzo niegrzecznej literaturze polskiej i jej strapionej ciotce Pełna gracji, zacna, słodka, Żyła sobie stara ciotka. Bez zbytków, lecz i bez braku Miała swój domek na Szlaku. Oprócz […]...
Dla ciebie Dla ciebie – może śpisz teraz, w chmurze wełnianych snów – piszę nie tylko ten wiersz. Dla ciebie, zwycięskiej, uśmiechniętej, […]...
DIE SONNE NIE TAK ŚWIECI JAK SŁOŃCE Mój Kochany! Die Sonne nie tak świeci jak słońce, choć jest równie parne i palące, a heuszreki nie tak świerszcza […]...
Modlitwa Z głębiny serca ku Tobie wzywam, Panie, Z pomroku duszy, gdzie się kryje płaz – Łzy mi się cisną i […]...
Spotkanie I (I stał mój namiot…) I stał mój namiot, lśniący jako gołębica, Wśród złotych piasków ziemi i niebios płomieni; Słońce strzałami blasków raziło me lica, […]...
A ja pytam Jeśli kochać jest niemodnie A sobą być niewygodnie Jeśli wierzyć w coś to głupie A bez celu żyć Jest cool! […]...
Już nie pamiętam Już nie pamiętam, jak las szumi śniegiem, Jak słońce złotem w ciszę lasu pryska, Kiedy płaszczyzna obłąkana biegiem Ucieka pędem […]...
Straszny żal Dziś, kiedy życia mego słońce z wolna spada, Ni przyjaźń mnie otacza, ani wdzięczność ludzi; Z jednej strony mej stoi […]...
Kto jestem Kto jestem? wie tylko ten, który wie, iż mnie wcale nie ma. Śni mnie ktoś, jakby ciężki sen – płacze […]...
Nadzieja Nadzieja Upadam co raz nizej Ku ziemi wciaga – grzech Lecz gdy slonce zaswieci Wzejde znow – gdyz wciaz chce […]...
W noc czerwcową Ciepłą, jasna noc czerwcowa, Woń duszącą kwiatów śle. Rozmarzony świat się chowa W księżycowej gęstej mgle. Przy kwitnącej siedząc lipie […]...
Straszydło Papierośnica trzasła – Temat się rozprysnął, Dzień spłoszył – Konwersacja utraciła siłę…. A straszydło rozkoszy, niespodzianie przybyłe, Ściśniętemi zębami błysło. […]...
Niewiadomy głos Kto jestem? wie tylko ten, który wie, iż mnie wcale nie ma. Śni mnie ktoś, jakby ciężki sen – płacze […]...
Złoto warg twoich Złoto warg twoich we mnie drogę szczęścia mości, A słowa twoje w wieńcu mają sens tak świetny, Że w moich […]...
Wędrowałem Wędrowałem przez ocean życia nie znającego śmierci i piękno Tej podróży uwolniło mnie od stawiania pytań. Jak drzewo jest zawarte […]...
Gdzie kochają nas Nie żałuj mnie serdecznie tak, bo na cóż mi ten żal. W kochaniu, gdy szczerości brak – czy warto ciągnąć […]...
Na cmentarzu w Montmorency Groby wy nasze, ojczyste groby, Wy życia pełne mogiły! Wy nie ołtarzem próżnej żałoby, Lecz twierdzą siły! Nie z jękiem […]...
Jakaż jest miara Jakaż jest miara życia mojego? Nicość wierutna. Od niej popłynie ku twoim brzegom Pieśń moja smutna. I nic ci po […]...
Złota stronica Porywczy wiatr historii, o niezwykłej sile, W otwartej Księdze Świata, ciężkiej od stuleci, Przewrócił nagle jedną, drugą, trzecią stronę, Aż […]...
Do syna bez ojca Wkrótce uświadomisz sobie czyjąś nieobecność Rozrastającą sie obok ciebie jak drzewo, Drzewo śmierci, bezbarwny australijski eukaliptus – Ogołocony, porażony piorunem […]...
Gardło pieśni Gardło pieśni Więdnie oddech na oknie. Zapomniałaś tu o nim, Tkwił w twych płucach cień zimy, Choć oczy jesień miały. […]...
Banita Banita twego serca i ciała, i życia, Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi, Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia, Rysów […]...
Figura taneczna Małżeństwu w Kanie Galilejskiej Ciemnooka, Kobieta z moich snów, W sandałach z kości słoniowej, Nie ma nikogo podobnego tobie między […]...
Mój cień jest kobietą Mój cień jest kobietą Odkryłam to na ścianie On się uśmiechał falistością linii I ptak bioder o zwiniętych skrzydłach Na […]...
Tak wiele serc Tak wiele serc ku tobie biegnie Że mógłbyś być I najszczodrzej Słońcem pozłocić moją nędzę Spójrz – znowu się do […]...
Tabu Bądźcie pękiem wygiętych linii o połysku różowych obłoków! należy zamknąć wszystkie tamy na rzece żalu, nauczymy się razem ostrych, wysokich […]...
Poległym poetom Śpiewak ma wargi zestalone śpiewak wymawia noc oczyma pod złym kolorem nieboskłonów gdzie pieśń się kończy zmierzch zaczyna i nieba […]...
Liryczna Tu łapy jodeł drżą na wietrze, tu ptaki szczebiocą trwożnie – żyjesz w zaczarowanym, dzikim lesie, stąd uciec już nie […]...
Mam słońce / na swoim sercu / od Ciebie WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Rozsiewanie światła” * * * mam słońce na swoim sercu od Ciebie mam szczęście […]...
Przecieki Rowerzyści na nocnej ścieżce mijający mnie i rozpoznający mnie, przeze mnie nie są rozpoznani, odjeżdżają i nigdy pewnie się nie […]...
Taka mi teraz jesteś Taka mi teraz jesteś coraz gorzka krzepka Jakbym szukał u ciebie pod głowwę pagórka Nie jesteś mi już trznadel że […]...
Do słońca Oko Trójcy, słońce złotorzęse! Leczniczą Twoją, ponadfiołkową źrenicą Spójrz na tę ludzką ziemię, do życia niezdolną, Lecącą w nicość, Na […]...