W nocy
Spojrzałem w nieba ciemności bezkresne
I wzrok mój ugrzązł w tej kopule wklęsłej,
I dziwnej trwogi dreszcze mną zatrzęsły,
Dreszcze mrożące krew w żyłach, bolesne.
W końcach mych palców lęk się ozwał, oczy
Wbiłem w dół, nie śmiąc podnieść ich ku górze:
Coś przeciwnego całej mej naturze
Czuję tam, w nieba ciemnego roztoczy.
Tam nieskończoność, wieczność, nicość – – brzmienia,
Które są dla mnie tajemniczym ruchem,
A każde w mózg mój uderza piorunem
I mózg druzgota, i w zgliszcze zamienia.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)