Polska poezja

Wiersze po polsku



Lamentacje

Szumi wicher – płacze, w gałęziach jodłowych –
dokądże mnie wiodą bogunki żałobne?
– Poprzez góry, morza – przez wulkanów jamy
powiedziem braciszka na trójsen głęboki.
W pierwszym śnie on wyśni lico ukochanej
i będzie z nią płynął po złotych jeziorach;
a w drugim śnie orły, pałace wysokie,
miesiące czerwone i serce Chrystusa;
a w trzecim: głębokie groty lazurowe
i gwiazdy grające – i że jest – szczęśliwy!

O siostry żałobne – czemuż mię niesiecie
w zimne kurytarze nad stojącą wodą?
Ale nie odrzekły – twarz mi zakrywają
i grają i łkają na czerwonym flecie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Lamentacje - Tadeusz Miciński