Oda: Przeczucia pamiętane z wczesnych lat dzieciństwa

Była taki czas,

Gdy łąkę, gaj czy nurt strumienia,

Każdy z ziemi codziennych widoków,

Władza mego spojrzenia

Przyodziewała w światło znad obłoków,

W świetność i świeżość sennego marzenia.

Dzisiaj nie tak jest ze mną:

Gdziekolwiek się obrócę

I na cokolwiek okiem rzucę –

Nie widzę rzeczy, które wtedy olśniewały. [….]

Narodziny wtrącają nas w sen, w zapomnienie:

Dusza – Gwiazda,

Przez życie wiodąca człowieka –

Gdzie indziej stroi się w promienie

I przybywa z daleka:

Nie nadzy więc, nie z całkowicie

Pustą pamięcią w nasze życie

Wkraczamy(..)