Jokohama

Tam, gdzie pod żaglem polarnym płynie Daleki Wschód,
gdzie jak w słonecznej banderze, morze i niebo się łączy,
wylękłą Jokohamę w snach dręczy zmora wód –
zgrzybiały Fudźi-Jama, w morzu ukryty Japończyk.

I słyszy Jokohama głuchy, stłumiony huk,
jak gdyby tupot podziemny lub wielką bitwę gdzieś blisko,
jak gdyby druzgotane piętami olbrzymich nóg
waliły się drapacze nieba w San Francisco.

Wsłuchana w ziemi tępy, monotonny rytm,
wytęża morskiej latarni oczy wyblakłe i szklane
i widzi na czarnych morzach lądów płynące kry –
Japonie i Europy – zastygłe jak Herculanum.

A my, wpatrzeni w ciemność, wsłuchani w obroty gwiazd,
czując drżenie tej ziemi, słysząc jej oddech ciężki,
w piersiach nosimy ognie i depcąc kratery miast,
rozpalamy ogromny wulkan kuli ziemskiej.

(2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Pantofelki szklane Pantofelki szklane skrami malowane z dwoma skrzydełkami szarańczy po bokach, by tańczyć tak lekko, jako światło tańczy, menuetowym krokiem, by […]...
Polacy Po ekstazie ocalenia Europy Po etosie styropianowych ciuciubabek Z komuną Po poświęceniu kaloryfera I konkwistadorów trzeciego tysiąclecia Ocieramy się o […]...
Chwasty morskie Rozrzucone dokoła Chwasty o czarnych gruczołach, Yohamby, algi, Pełne jodowej nostalgii, Wzywają powrotu ojczyzny, Wody morskiej, porostami żyznej, Wody, która […]...
Wodnice O cudowne, pląsające Nad głębiami śnieżnych fal, Wy, wodnice rudowłose O płomieniu białych ciał, Wy, wodnice których bioder Lśni gwiazdami […]...
Umarł Jak gdyby nigdy nic: Wieźli Pospiesznie przez ulicę, Tak szybko, tak prędko, Doprawdy – prawie kłusa, Czarny krzyż nieśli, I […]...
W tym kraju W tym kraju gdzie sława i chwała W tym kraju gdzie partia i naród Sojusze układy idee Tak mało miejsca […]...
Nie potrafię Nie potrafię być tylko człowiekiem jest we mnie spłoszona mysz i łasica węsząca zapach krwi i przestrach i pościg porosłe […]...
DO WILHELMA FELDMANA Kochany Panie Redaktorze! Nienawidzę – więc daru przyjąć nie mogę, jako daru. W zamian gdyby choć parę gałązek znad brzegu […]...
W zapachu konwalii goją się rany W zapachu konwalii goją się rany i otwierają się szczeliny w ziemi ziejące próżnią bez dna. Ziemia posiada określony kształt […]...
Białe Ptaki / The White Birds O, być z tobą wraz, ukochana, białym ptakiem na morskiej kipieli! Męczy nas blask meteoru, co, nim zgaśnie, płomieniem strzelił. […]...
Umarli poeci Umarli, spaleni, rozstrzelani, dla was piszę, koledzy młodości. Oto ciągnie nurt ziemi nad wami i szumi – szumem roślin. To […]...
Muzyka sfer Staszku, mój przyjacielu, minionych dni coraz więcej, co dzień powtarza się gra odpływu światła i cienie falami do stóp podchodzą, […]...
Ciało szczęścia Wtem, gdy się księżyc zachmurzył, dświękły kroki od wichry prędsze i w drzwiach tarasu, na piętrze, zapalił się amarant elektrycznej […]...
Sytuacja na świecie oglądana z okna na 3 piętrze Obserwuję dziewczynę ubraną w cienki zielony sweter, niebieskie krótkie spodenki i długie czarne pończochy; ma na sobie jakiś naszyjnik jej […]...
W swych sukniach falujących o tonie perłowym XXVII W swych sukniach falujących o tonie perłowym Idąc zdaje się tańczyć siejąc wokół blaski, Niczym te długie węże, które […]...
*** Pewnej nocy ze straszną Żydówką spędzonej – Niczym trup obok trupa tak przy mnie leżała – Marzyłem obok tego kupionego […]...
Do wielmożnej Pani I I Czoło mówcy nie znało kropelki chrztu – wcale, Kiedy Patriae-Pater – konsul purpurowy – Cicero, rękę wzniósłszy nad zamęt […]...
O, daremne! o, zwodnicze! O, daremne! o, zwodnicze! Życie, na co mi cię dano I zrządzeniem tajemniczem Na stracenie cię skazano? Kto złowrogim słowem […]...
O kuli ziemskiej Gdyby tak kulę ziemską objąć – o tak, jak córkę – gdyby tak ją przycisnąć do serca, żeby poczuła… A […]...
Elegia o…[chłopcu polskim Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółte […]...
Szatan Nad oceanu przywiódł brzeg Szatan, zły duch, człowieka I rzekł mu: patrz na fale te, Co idą tu z daleka. […]...
Elegia o… (chłopcu polskim) Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółte […]...
Kamienie Kamienie przez nas rzucone słyszę jak poprzez lata spadają szklano przejrzyste. W dole latają pochopne uczynki wrzeszczące, oszołomione ze szczytu […]...
Ryby Nie można wyobrazić sobie snu ryb. Nawet w najciemniejszym kącie stawu, wśród trzcin, ich spoczynek jest czuwaniem: wiecznie ta sama […]...
Legenda Legenda Wydęte karawele o żaglach z czerwonych motyli, Pachnące cynamonem, pieprzem i imbirem, Upływają po morzach mosiężnych, a w tyle […]...
Moment W szarym oknie sklepiku stała srebrna trumienka, A przed szybą – maleńka, biedna, chuda panienka. Zapatrzyła się w okno, w […]...
Kadłub W jakiejś ustronnej lagunie, w bezimiennej zatoce, Na samotnych, niemrawych wodach, zakotwiczony Przy brzegu, Sędziwy, szary, rozbity statek bez masztów, […]...
16:9 Fotografując odwieczny cyprys Widzisz tylko piasek co podnosi się do nieba Przez konar i cień samotniczy od gałęzi Jaśniejszi i […]...
Rilke do Lou Andreas-Salome w Berlinie-Westend Jak ktoś, kto wypłynął na obce morza, Jestem przy tych wiecznie zadomowionych, Pełne dni jak misy leżą na ich stołach, […]...
O trudnościach rządzenia 1 Ministrowie obwieszczają bez przerwy ludowi Jak trudno jest rządzić. Bez ministrów Zboże rosłoby w głąb zamiast do góry. Ani […]...
Bez tytułu Tak bardzo pozostali sami, tak bardzo bez jednego słowa i w takiej niemiłoci, że cudu sš godni gromu z […]...
254 („Nadzieja” jest tym upierzonym…) „Nadzieja” jest tym upierzonym Stworzeniem na gałązce Duszy – co śpiewa melodie Bez słów i nie milknące – W świście […]...
Droga od Kezmarku Nieskończoność we mnie trwa – lśnią szmaragdy czarnych borów – lśnią szmaragdy czarnych borów. Na kaskadzie nimfa łka w grotach […]...
Wrażenia z wycieczki do muzeum A tu widzimy bohatera: jakże podobny w swym milczeniu do światła uśpionego teraz cieniem wspartego na ramieniu daty – co […]...
Ojczyzna Pośród sadów wiśniowych, chałup, ryżych zbóż, W które nocą z dziewkami księżyc się zakrada – Nie znam Rzymu, obca słoneczna […]...
„Czarne Xięstwo” Pną się we mnie czarne kwiaty – złote kwiaty, krwawe kwiaty. Nim Adonai przeklął Kainowe plemię, wirowały już te światy […]...
Jasna gwiazdo Jasna gwiazdo, o, gdybym mógł tak nieprzerwanie Jak ty – nie, nie promienieć samotnie, wysoko Jak na wieczność rozwarte, w […]...
Jaki jesteś mój kraju? Złoty sen Nowy dzień W górze niebo jak len Tęcze marzeń leciutko fruwają W radio słów rdzawy zgrzyt Potem kac, […]...
Powinowactwo cieni i kwiatów o zmierzchu O, korowody umarłych cieni Wśród wirowań eterów przestrzeni, O, płynące kaskady Pod zamyślonych iw czarne arkady! O, bez skrzypcowych łkań […]...
W tę cichą, senną W tę cichą, senną, wonną noc majową czuje twe ręce ponad moją głową – słonią mi świat… O! Gdyby więcej […]...