Polska poezja

Wiersze po polsku



Herodiada

Herodiada

Czy wiesz co to rozkosz? Czy cię nie poruszy

Szept bladych kwiatów w takie noce parne?

Pójdź!…..ja ci włosy me rozplote czarne,

Wężem pożądań wejdę do Twej duszy!

Płomiennym szeptem odemknę Twe uszy,

Podam Ci usta drżące i ofiarne,

I ust swych ogniem ciało Twe ogarnę,

Aż pieszczot moich fala Cię ogłuszy!….

Pójdź!…..ja rozkoszą śćmię Tobie Jehowę……

Zapomnisz, twarzą padłszy na me łono,

Pijąc źrenicę me błyskawicowe……

Lecz pójdź!….bo czasem w oczach mi czerwono,

I z piekielnymi zmagam się widmami,

I wiem, że dłonie krew mi Twoją splami.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Herodiada - Kazimiera Zawistowska
 »