Dni 1903
Już ich nigdy nie odnalazłem – tak szybko utraconych…
tych oczu pełnych poezji, tej młodej twarzy…
gdy się ściemniało na ulicy…
Już ich nigdy nie odnalazłem – podarował mi je zwykły przypadek,
a ja tak łatwo się ich wyrzekłem,
a potem w takiej męce za nimi tęskniłem.
Tych oczu pełnych poezji, tej bladej twarzy,
tych warg – już nigdy nie odnalazłem.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Podobne wiersze:
- Filandia Nigdy nie będzie takiego lata Nigdy nie będzie takiego lata Nigdy policja nie będzie taka uprzejma Nigdy straż pożarna nie […]...
- Spacer nocą Tyle gwiazd rzadko widzi noc i dziwnie słodki wiatr pieści oczy Oddalasz się o krok i już mi Ciebie brak […]...
- W Twoich ramionach / jak na łąkach pełnych słońca WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „I znowu noc” * * * Żonie w Twoich ramionach jak na łąkach pełnych […]...
- O biskupie fiołkowym Był raz biskup fiołkowy, urodzony w Niedzielę. Chodził sobie w fioletach, mieszkał w wiejskim kościele. Miał usta w bladej twarzy […]...
- Głosy Wymarzone, ukochane głosy tych, co umarli, albo tych, co dla nas tak są straceni, jak umarli. Czasem do nas przemawiają […]...
- Szukaniem Szukam szukaniem bolesnym Raniącym stopy W bezustannej wędrówce Do krainy spełnień… Szukam szukaniem milczącym W tłumie roześmianych Wesołków świata Jednego […]...
- Jesień Gąszcz złotoblady jak zeschły wieniec dębowy, jak stos listów pełnych miłości i zdrady, o których już nie ma mowy. Obręcze […]...
- „SONET Z ´ANIOŁA ŚMIERCI´” Wszystko więc przeszło, wszystko przeminęło i nigdy, nigdy, nigdy nie powstanie; wszystko w grobowe runęło otchłanie, na wieki wieków, na […]...
- Amazonka Gąszcz złotoblady jak zeschły wieniec dębowy. jak stos listów pełnych miłości i zdrady, o których już nie ma mowy. Obręcze […]...
- Ideał Nie, nigdy tych piękności winietkowych roje, Wytwory schorowanej, wynędzniałej ery, Z nóżkami do ciżemek, z twarzą bladej cery – Nie […]...
- Jaki miły i mądry facet Jaki miły i mądry facet naprawdę mądry nie z tych przemądrzałych obieżyświat co to z niejednego pieca chleb jadł wyrozumiały […]...
- Kanon Oddechem poezji jest śnieg albo sadza Kiedy śnieg jest oddechem – krzewy stoją czarne A jeśli sadza – to oprósza […]...
- DO Cóż z tego, że pieśń moja smutkiem owiana? Ty nigdy jej słuchać nie będziesz, kochana, Nie zgasi świętego usmiechu na […]...
- Dziś odmawiam modlitwę Dzis odmawiam modlitwę Za nieobecnych Za mężczyzn co odeszli Z mego świata Do innej I za tych Co nigdy nie […]...
- Astry Znowu więdną wszystkie zioła, Tylko srebrne astry kwitną, Zapatrzone w chłodną niebios Toń błękitną. Jakże smutna teraz jesień, Ach, smutniejsza […]...
- Na zewnątrz noc. Goreją gwiazdy Na zewnątrz noc. Goreją gwiazdy, żandarmów ostry krzyk w ciemności, aeroplanów twardy warkot i dziki tupot, jęczy bruk deptanych ulic, […]...
- ZMIERZCH MISTYCZNY Wspomnienie wraz ze Zmrokiem w bladej czerwoności Krople rdzy wsącza w płomieniste rozjarzenie Horyzontu Nadziei, co o nowe włości Szerszy […]...
- Zaufałem drodze Zaufałem drodze wąskiej takiej na łep na szyję z dziurami po kolana takiej nie w porę jak w listopadzie spóźnione […]...
- Prosty porządek (short order) Wzięłam swoją przyjaciółkę na twój ostatni odczyt poezji, powiedziała. tak, tak? spytałem. ona jest młoda i ładna, powiedziała. i? spytałem. […]...
- Gwiazdy, śpiący i duchy Gwiazdy, śpiący i duchy, słabe ich powiązanie; nocą Mistrz nagłym ruchem ład przeprowadza w planie. Ponad rysunkiem sennym wyciąga, przeciąga […]...