Wiersz U stóp Wawelu

U stóp Wawelu… U stóp Wawelu miał ojciec pracownię,
Wielką izbę białą wysklepioną,
Żyjącą figur zmarłych wielkich tłumem;
Tam chłopiec mały chodziłem, co czułem,
To później w kształty mej sztuki zakułem.
Uczuciem wtedy tylko, nie rozumem,
Obejmowałem zarys gliną ulepioną
Wyrastający przede mną w olbrzymy:
W drzewie lipowym rzezane posągi.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:
NA ODEBRANIE WAWELU Habt acht! – Marschieren, Zug marsch! – – Idą – – stęp miarowy – – – – – – – […]...
Moment Krzywy cień w lustrze. Łagodny zarys nogi pod wąską opiętą spódnicą. Unoszę. Moje nogi. Królestwo gam i kolorów. Grałeś dla […]...
Księgi pierwsze – Pieśń XI Stronisz przede mną, Neto nietykana, By więc sarneczka, kiedy obłąkana Macierze szuka po górach ustronnych, Nie bez bojaźni i postrachów […]...
Wczoraj pisałam wiersze Wczoraj pisałam wiersze Tak jak dziś rozdaję pocałunki Moje pocałunki potaniały Wiersze są coraz rzadsze Wiersze piszę już tylko wtedy […]...
Za tyle lat Za tyle lat na ile będę wyglądać o ile dojrzeją do mówienia o nich za tyle lat powrócę popatrzeć na […]...
Domowe ćwiczenia na temat aniołów Anioły strącone są podobne do płatków sadzy do liczydeł do gołąbków nadziewanych czarnym ryżem są też podobne do gradu pomalowanego […]...
RZYGAJĄCE POSĄGI Pani Sztuce Na klawiszach usiadły pokrzywione bemole, Przeraźliwie się nudzą i ziewają Uaaaa… Rozebrana Gioconda stoi w majtkach na stole […]...
LEGENDA Spojrzeniem obłoki przebrał trójkąt mądre oko boże księżyc kroplą ze srebra ciężył o tej porze smolny swąd z czarnych lasów […]...
Rezygnacja Nieszczęśliwy, kto próżno o wzajemność woła, Nieszczęśliwszy jest, kogo próżne serce nudzi, Lecz ten u mnie ze wszystkich nieszczęśliwszy ludzi, […]...
Wiesz Wiesz, myślę coraz częściej, że trzeba wrócić. Może cię spotkam, a szczęście? Przecież szczęście to się razem smucić. Właśnie patrzę […]...