O mój ty smutku cichy
O mój ty smutku cichy,
smutku gwiazdek, maleńkich,
nazywałem, szukałem,
brałem ciebie do ręki.
Jak to się ciało twarde
tak w piasek albo glinę
zamienia w moich dłaniach,
pragnienie każde – w winę.
Jak to się – kiedy dotknę –
kwiat przeobraża w ciemność,
a poszum drzew – w głuchotę,
a chmury – w grzmot nade mną.
Jak to ja nieobaczny
mijam, sam sobie błahy,
i rzeźbę zanim zacznę,
marmur wypełniam strachem.
Jak to ja nasłuchuję
błyskawic w niebie trwogi.
Jakże to ja nazywam
każde czynienie – Bogiem?
Otom strzęp oderwany
do drzewa wielkich pogód,
sam swym oczom nie znany,
obcy swojemu Bogu.
Oto słyszę, jak w popiół
przemieniam się i kruszę.
I coraz mniejszy ciałem,
wierzę we własną duszę.
1 XI 1942r





Podobne wiersze:
- O Ty mój smutku cichy O ty mój smutku cichy, smutku gwiazdek maleńkich, Nazywałem, szukałem brałem ciebie do ręki. Jak to się ciało twarde tak […]...
- Tego smutku już nie rozsypać Tego smutku już nie rozsypać Dzwonnym śmiechem dalekich lat. Przekwitła śnieżysta lipa, Świt słowiczy przebrzmiał i zbladł. Wszystko wtedy było […]...
- Przybywasz / wśród lawiny smutku WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Czerwień ciszy” * * * Żonie przybywasz wśród lawiny smutku jak skrzydła błękitnego ptaka […]...
- Bliżej smutku, daleki Bliżej smutku, daleki już jestem od złości, Od nadziei, co krzepi, od żądzy, co burzy, Współczucie Twe mi obce, Twa […]...
- Tyle smutku Tyle jest smutku w naszym wzroku, Zbyt gorzko przyznać, zbyt boleśnie, Że tylko i w miedziany spokój Pozostał nam w […]...
- Węglem smutku i zgryzoty – XVI Było to jak na farsalskim polu. Ranni, Ohydni, Konali na brzegach rowów, Tam kędyśmy razem wrócili oboje Z Psychą, moją […]...
- Nie wiń Apollina Nie złorzecz Nie wiń Apollina Że ten z Marsjasza obdarł skórę Bóg mocny jest i bóg jest bogiem A ten […]...
- Ten cichy ogród o ścieżkach bezludnych Ten cichy ogród o ścieżkach bezludnych Był mi prawdziwym ukojeniem ciszy – Gdzie krzyków życia ni zjaw jeg brudnych Oko […]...
- Ten cichy jesienny liść / weź ode mnie i przytul WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Ikar” * * * Żonie Ten cichy jesienny liść weź ode mnie i przytul […]...
- Żebrak smutku Światłom jak kurantom złocistym przebiegł drogę człowiek po drobniutkim świście – chitynowy niemal. Dziewczyna stojąca na skraju melodię nakryła fartuchem […]...
- Świętopełk On martwy – już wielkich tryumfów odebrzmiały surmy – O jakże dawno, dym ofiar wygasłych pełgał, Na zawsze zamilkły modlitwy […]...
- Elegia dziecięca Elegia dziecięca Na fortecy z białego piasku bije zegar z kukułką trwogi. Gdzie mnie wiedziesz, smutku, do laski przykutego jak […]...
- Nie jestem sama Nie jestem sama Ze mną jest woda Która patrzy moimi oczyma Uśmiecha się moimi ustami I nasłuchuje Tysiąca słów złotych […]...
- 1831 1831 W dziejów księdze – pył, atom… lecz biją zeń luny Jak ongi z Mojżeszowych krzaków gorejących: Każde serce ma […]...
- Tutaj wódka jest Bogiem Ten znak na mapie – to powiedzmy – miasto Dawno przeklęte przez trybunał świętych Tu ze sporyszem pieką gorzkie ciasto […]...
- VI Czasem nagle uczuwam naokoło siebie Taką straszną samotność, że wzrok kryję w dłonie, By nie widzieć tej pustki na ziemi, […]...
- Męka Gdy łaknę samotności męką rozgorzała, Myśl jak piorun czerwony zapala me loże!… Obłęd staje u kotar – a piersi mi […]...
- Kołysanka dla Joanny II Gdzy śpisz obca lampy światłu W półmroku rozgrzanej pościeli Moje pióro Twoje rysy kreśli słowami tworzonymi pomału Jakże nazwać nad […]...
- Kocham cię, tęsknię Kocham Cię! Tęsknię! Wołam Cię do siebie! Świat cały Twojem nazywam imieniem! Tyś jest mą wiarą na wysokim niebie, Tyś […]...
- Dwadzieścia poematów o miłości i jedna pieśń rozpaczy – 20 Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy. Pisać na przykład: „Ta noc rozgwieżdżona, i drgają błękitne gwiazdy w oddali”. Nocny wiatr […]...
- Drzewa Drzewa – to chumr zgęszczenia, pod nimi dzwoni ziemia, nad nimi rwą wezbrane planety z brązu lane. Lasy – smutku […]...
- A Ty nam, Boże, przebacz A Ty nam, Boże, przebacz, że Cię nie widzimy W kontuszu przepasanym błękitem błyskawic A tylko Bogiem z drewna, kartofla […]...
- Wywar z przywar Każde z nas – wywar z przywar, poetycka recydywa. Każde z nas – czarny las, ciemna toń. Każde z nas […]...
- Niespodziane spotkanie Jesteśmy bardzo uprzejmi dla siebie, twierdzimy, że to miło spotkać się latach. Nasze tygrysy pija mleko. Nasze jastrzębie chodzą pieszo. […]...
- W nocy Spojrzałem w nieba ciemności bezkresne I wzrok mój ugrzązł w tej kopule wklęsłej, I dziwnej trwogi dreszcze mną zatrzęsły, Dreszcze […]...
- Oko jastrzębia Przeżyłem 75 lat A zapamiętałem tylko jedną godzinę W miasteczku Vejer de la Frontera Podczas której nie działo się nic […]...
- Świat obok Na wybrzeżu uduszonym przez płynące drzewa w obrzeżach dymi zmierzchu niebieski opar i alejami przechodzi śpiewny, wielki cień zgubionego w […]...
- Madrygał O fauno moja: łagodne zwierzęta kontynentów opasłych i wysp z majoliki. Już przybywacie, białe słonie smutku i niepisanych wierszy brzęczące […]...
- Droga Tajemnic Błękitniejący umarłych proch rośnie w ziemi mocny jak żywioł i na oczach pisze co noc kręte znaki jak mróz na […]...
- Wiatr Jak wtedy jest nas wszędzie troje, Ja i ty, ja i ty, A za oknem wiatr uchodzi pękniętym obojem, Narasta […]...
- Modlitwa za Ojczyznę „W imię Ojca, – w imię Syna, I świętego Ducha”, Polska modli się dziecina, A Pan Bóg ją słucha. W […]...
- Przesłuchy Co pani zwariowała na suficie i pupu – ku i pupu – ku Łapię szczotkę za sztuczny kij i walę […]...
- O serce, serce! po co dzwonisz wciąż O serce, serce! po co dzwonisz wciąż Tak głośno? Bóstwo skonało w świątyni… Z wyniosłych gmachów, patrz same ruiny, A […]...
- Ptaszek Ptaszek idiota, głupszy, niż się zdaje, strojny barwną krajką, z głową jak makówka, nieprzyjaciel kota, ojciec pięciu jajek, z których […]...
- Niewidomy chłopczyk Mów mi, mamo ukochana, Jak się wiosną łąka kwieci? Jak to zorza płonie z rana? Jak to ludziom słońce świeci? […]...
- Gałązki olszyn Gałązki olszyn, które pieści Wiatr, chybotając je miarowo, Więcej zaiste mają treści, Niż najtreściwsze słowo. Ach jakże pusta jest i […]...
- Spojrzenie Nic nie powróci. Oto czasy już zapomniane; tylko w lustrach zasiada się ciemność w moje własne odbicia – jakże zła […]...
- Odkupienie szuka Twego kształtu – Siostra 1. Rośniemy razem. Rosnąc w górę: przestrzeń zieleni podparta sercem idzie naprzeciw brzemionom wiatru zrzucanym znienacka w listowie, rosnąc w […]...
- Piekło Miałem sen straszny – – śniło mi się piekło – Olbrzymia przestrzeń, jak zatoczy oko, Wszystko, miast ieba, pokryte rozwlekłą, […]...
- Wiersz o późnej jesieni Dziewczynka o oczach jak ścięty jawor mieszka w domu z martwej cegły i smutku. W szklanym zmierzchu podchodzi do okien, […]...