„Kobieta w oknie”-poezje wybrane A. Lundkvist
To jest twój cień nad rzeką liści,
Gdzie wertujesz zaczytaną książkę swoich dni.
Wśród rozbitych muszli leżą dębowe łodzie,
A męźczyźni spoczywają w szklanych trumnach
Wśród falujących bród i włosów.
Uśmiechają się z zamkniętymi oczami,
Jeszcze pisząc wiersze w swoim śnie.
Przy spotkaniu dwu ryb w rzece zapala się błyskawica –
Biały elektryczny kwiat, który poraża wzrok.
Lecz Ty widzisz w rzece siebie
Bez kapelusza,
Z rozpuszczonymi włosami jak wiązkowym korzeniem nocy.
Widzisz, jak burza,
Kiedy ryby objadły twoje ciało,
Flancuje ciebie jak sadzonkę srebrnego świerka
Na bezludnym, niezmierzonym brzegu.
Za tobą
Wbiega nagle dziewczyna ubrana w ogień,
Piękność nosząca w sobie śmierć:
Pozostanie tylko zwęglone drzewo
Rojąco sie od owadzich iskier.
Nad Twoim czołem pędzą galopem konie,
Lecz odgłos dudniących kopyt ginie w huku przyboju.
Ściana wody zwieńcza swą ciemność świecącą pianą,
Pieścisz siebie, póki piersi nie poczują ust dziecka,
Z gwiazdy kapie mleko w noc, która zapadła nad parkiem,
Jasmin nad policzkiem Cyganki zanosi się płaczem.
Ksiązka wyslizguje się z twojej ręki w deszczu liści.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)