Wiersz Guliwer

Przez twoje ciało pędzą chmury
Wysoko, wysoko i zimno
I mała płaszczyzna, jak gdyby one

W przeciwieństwie do łabędzi,
Nie miały żadnego odbicia;

W przeciwieństwie do ciebie,
Nieskrępowanego.
Całkiem chłodnego, całkiem błękitnego. W przeciwieństwie do ciebie —

Ciebie, leżącego tam na plecach,
Z oczami zwróconymi do nieba.
Schwytali cię ludzie-pająki,

Wijąc i splatając swoje małe okowy,
Ich łapówki —
Tak wiele jedwabiu.

Jak one ciebie nienawidzą.
Konwersują w zagłębieniach twoich palców, są miernikowcami.*
One chciałyby abyś spał w ich gablotkach,

Ten sznur i tamten palec, relikwia.
Wysiadać!**
Siedmiomilowy spadek, niczym te odległości

Obracają się w niedotykalnym Crivellim.
Pozwól temu oku być orłem,
Cieniem jego wargi, otchłanią.

Tłum. Gower

————-
* motyle z rodziny Geometridae
** gra słów: „step off” – znaczy „wysiadać” i „spadek”

(No Ratings Yet)