Wiatraki

W wiatry wplątane czarne ich ręce
chmury wełniste szarpią i drą.
Kręcą, kołują, skrzypią i kręcą,
głuszą krakania kruków i wron.

Ramię okropne macha i macha,
piersiom drewnianym braknie już tchu,
wierzby kudłate pędzą w przestrachu,
bledną chałupy w czapach ze mchu.

Kręcą, kołują, wiercą, chrobocą,
wre czarnoksięski trzepot ich rąk,
drogę torują wiatrom i nocom,
włóczą za włosy mgły sponad łąk.

Wory obłoków sypią im w żarna
rudych wieczorów siarkę i miedź,
miele się mąka gęsta i czarna,
w niebo gwieździste spada jak w sieć.

Słońce językiem strugę krwi liże,
w pianie zachodu tarza się dzień –
wtedy ich ręce sterczą jak krzyże:
widzę rozpięty na nich mój cień.

Dławią go, szarpią, męczą do rana
czarne ramiona, ostre jak krzyk…

W niebo, krwawiące świtem jak rana,
cień oszalały skoczył i znikł.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Moja Apokalipsa Widzę wielkie, bezkresne ognia oceany, nie wiem kiedy zachodzi, kiedy wschodzi słońce, jestem sam jak rozbitek, dokoła orkany, patrzę na […]...
Wino samotnych Jeszcze jeden krok, mała wieczność Ta minuta trwać może sto lat Obok twoich póz niedorzeczność Jest samotność jak lustro i […]...
DIE SONNE NIE TAK ŚWIECI JAK SŁOŃCE Mój Kochany! Die Sonne nie tak świeci jak słońce, choć jest równie parne i palące, a heuszreki nie tak świerszcza […]...
Słońce września Wrócę do Polski, i znów będą wrześnie, będą spadały z drzew grusze i śliwy, w niebo popatrzę i będzie boleśnie: […]...
***[jest świeża Jest świeża Jakby dzisiejsza Z gęstą krwią na wierzchu Duża jak morska ryba Obnosi ją po plecach Posypuje solą Zachwala […]...
Ballada o wisielcach I Kołyszemy się, kołyszemy, wmurowani w pejzaż szubienic. Wieje śmiercią znużoną. Jak kruk krąży niebo drapieżnie i cicho dzwoni wiatr […]...
Niebo Od tego trzeba było zacząć: niebo. Okno bez parapetu, bez futryn, bez szyb. Otwór i nic poza nim, Ale otwarty […]...
Sonet XVIII Czy do letniego dnia Cię porównać mogę? Słodszy, piękniejszy Ty jesteś od niego. Ostre wiatry pąkami szarpią majowymi, Uroda letnich […]...
Straszny żal Dziś, kiedy życia mego słońce z wolna spada, Ni przyjaźń mnie otacza, ani wdzięczność ludzi; Z jednej strony mej stoi […]...
Przyczyny Pijaństwa Obudziłem się koło czwartej i doszedłem do wniosku, że życie jest diabła warte, a trzeba żyć, po prostu. Dla świętego […]...
Księgi wtóre – Pieśń XV Nie zawżdy Apollo strzela, Ale łuk z lutnią podziela; Nie zawżdy Mars hufy wodzi, Czasem też pod sieć ugodzi. Nie […]...
*** Skóry twoje skąpane od wewnątrz Skóry moje skąpane od wewnątrz Choć wiatry te same obejmują nm boki Choć wiatry te […]...
Harmonia wieczorna tłum. Maria Leśniewska XLVII Harmonia wieczorna Kwiatów na swych łodygach senne wirowanie, Każdy z nich śle zapachy niczym kadzielnica. Dźwięków i aromatów jedność […]...
Dokąd to jeszcze Dokąd to jeszcze? Ten cień stoi we mnie Jak obraz wieczny mego zatracenia, Rdzewieje tarcza i gorzknieje ziemia Pod zamyśleniem […]...
Horacy – Miserarum est Nieszczęśliwa, która nie zna gry miłosnej, która smutku nie potrafi spłukać winem, którą zawsze dusi trwoga, gdy językiem wuj zatrzepie. […]...
Do muzyki Srebrny klucz, co zamknął strugę łez, Z której na umór piły myśli ciemne – Cichy grób, gdzie wszelkiej trwogi kres, […]...
Ajudah Lubię poglądać wsparty na Judahu skale, Jak śpienione bałwany to w czarne szeregi Ścisnąwszy się buchają, to jak srebrne śniegi […]...
JESIENIĄ W oknie chmur plamy deszczowa sieć ogród to rdzawość czerwień i śniedź w kroplach co ciężkie na brzoskwiń listkach niebo […]...
Nie-bajka Spadł z drzewa topoli pączek I płynie z potoku pianą, Na nim sieć osnuł pajączek, Czyha na muszkę schwytaną. Próżno […]...
Perun Burze chrypią a trąbią w rogi kręcone chmur. Wieje chojarów chorągwią zły rosochaty bór… Niebo w świetlistej łunie, tętent jakowyś […]...
II – Melancholia, tęsknota, smutek, zniechęcenie Są treścią mojej duszy… Z skrzydły złamanemi Myśl ma, zamiast powietrzne przerzynać bezdenie, Włóczy się, jak […]...
ILIADA TĘTNI Pamięci stanisława wyspiańskiego zamknięte niebo źrenic dłonie bezwładne bezradne jak dzieci w grubej ciemności nieskończoność to szklistej jesieni czy jesień […]...
Doba jest taka długa Doba jest taka długa Jeśli nie będę umierać kilka razy Na dobę Czym wypełnię czas Mam go pełne ręce I […]...
Przemówienie Na czym polega zmiana wewnętrzna? Najpierw mówimy tym samym językiem, co domagający się zmiany, zmiany języka i kaloryferów, ciepłej drugiej […]...
Kapłan Kapłan Czcicielom umarłych religii Kapłan którego bóstwo zstąpiło na ziemię w rozwalonej świątyni ludzką ukazało twarz bezsilny kapłan który podnosząc […]...
Moce Was było trzech aniołów w koronach krwawych ogni, byliście zbrodniom podobni śnionym w nawach kościołów i byliście jak harfy pól-boże, […]...
Krajobraz Gwiazdy – łzy światła, opadła noc przez szyby wybite arkad… noc odpływa w nadgęstłą przestrzeń w czarnych, wodą cieknących barkach. […]...
Bliźni Obce nam dzisiaj dawne słowo \”bliźni\” Więdnie jak róża i krwawi jak rana… Czy przetrwa jeszcze? czy nam się zabliźni […]...
ELEGIA UŚPIENIA Godziny gorzkie bez godów czarny druk na pożółkłych stronicach jakby ze stromych schodów spływała w mroku żywica zwija się zaułek […]...
Nocna piosenka o mieście Nocna piosenka o mieście W mieście jak ryby tramwaje A miasto jak studnia bez dna A niebo jak żuraw a […]...
Blues pogrzebowy (Funeral Blues) Niech staną zegary, zamilkną telefony, Dajcie psu kość, niech nie szczeka, niech śpi najedzony, Niech milczą fortepiany i w miękkiej […]...
Soldat inconnu Byłem zwyczajnym żołnierzem. Niepotrzebne nikomu nazwisko. Trup, ziemi wydarty, leżę przygnieciony ulica paryską. Rzucili na mnie sztandary, by nie widzieć […]...
„Harmonia wieczorna” Oto czas, gdy kwiat każdy, drżąc na swej krzewinie, Wyziewa aromaty jak kadzielnic łona; W mgle wieczornej wir dźwięków, krąży […]...
Tego smutku już nie rozsypać Tego smutku już nie rozsypać Dzwonnym śmiechem dalekich lat. Przekwitła śnieżysta lipa, Świt słowiczy przebrzmiał i zbladł. Wszystko wtedy było […]...
Morze Morze jest całe w koła oczu ćmy lub sowy, całe w drżeniach jedwabi, białym szytych ściegiem, – i jest podobne […]...
PRZECHADZKA SENTYMENTALNA Gasnące słońce blaski swe kładło Na lilie wodne i fal zwierciadło; I blade lilie w nadbrzeżnej trzcinie Jaśniały smutnie na […]...
Longobardowie Ogromny chłód wieje od Longobardów Mocno siedzą w siodle przełęczy jak na krzesłach spadzistych W lewej trzymają jutrznie W prawej […]...
Słońce Słońce mnie piekło w Uzbekistanie, w Persji i w Palestynie – i pierwsza myśl : niech zginie! a druga myśl: […]...
Cienie Mińmy tę ścieżkę. Tuśmy ongi się spotkali Wśród świeżej lip zieleni. Wspomnienie li zostało z tych dni znikłych w dali: […]...
Wódz Gorycz zalewa duszę – – łamie – – Któż o Losach Postanowi – – czyje jest ramię, Co wstrzyma słońce […]...