Wąwóz Małachowskiego

Prowadzi żołnierz Juliusz Hrabia wąwozem cienistym, prowadzi pod górę. Jest błękitny, amarantowy, a wąs złoty jego. Pod górę prowadzi wśród grabów i kwietniowych ptaków.

Aż tu ciżba Moskali, las w lesie, mrowie. Juliusz Hrabia podnosi oczy, szuka słońca glorii. Pochmurno. Unosi się w strzemieniu, wyciąga szyję, chce wypruć z nieba jeden promień. Raptem czernieją jego akselbanty. Już nie przypomni sobie łacińskiego zdania.

Teraz, gdzie kończy się wąwóz – szary kamień i Anioł Pański.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Przypowieść Poeta naśladuje głosy ptaków Wyciąga długą szyję A wystająca grdyka Jest jak palec niezgrabny na skrzydle melodii Śpiewając wierzy głęboko […]...

Październik Nad ranem jeszcze bielał szron, A oto już się dzień płomieni. I stoi mój rówieśnik – klon W pozłocie słońca […]...

Moja cygańska Żółty ogień mi się śni kiedy słońce wstaje. Powiedz mi, ach powiedz mi czy mi się wydaje, że i rano […]...

Śmierć i spółka Śmierć i spółka Dwaj, naturalnie, że jest ich dwóch To mi się wydaje oczywiste – Jeden z nich nie patrzy […]...

Słońce bezsennych Słońce bezsennych! nieba wieczornego oko! Którego łzawy promień drżąc świeci wysoko I ukazuje ciemność – lecz jej nie rozproszy, Jak […]...

Pieśń wędrowca w nocy Która z nieba ku nam spływasz, Wszelki trud i boleść koisz, Tego, kto w dwójnasób nędzny, Dwakroć twą ochłodą poisz […]...

Słońce Barwy ze słońca są. Bo ono nie ma Żadnej osobnej barwy, bo ma wszystkie. I caŁa ziemia jest niby poemat, […]...

NA OCZY KRÓLEWNY ANGIELSKIEJ Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, Córo możnego króla, harde prawa daje, Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, […]...

I jeden atom powietrza I jeden atom powietrza znów dwoje naszych spokojnych ust sobą obdzielił, i jeden spływa na dwie nasze głowy obok leżące, […]...

ŻAGIEL Samotny żagiel na przestworzu Bieleje wśród błękitu fal. Co wypatruje on na morzu? Czemu od stron swych pędzi w dal? […]...

Dom poety Kiedyś był tu oddech na szybach, zapach pieczeni, ta sama twarz w lustrze. Teraz jest muzeum. Wytępiono florę podłóg, opróżniono […]...

Z Eduarda Einsteina mojej Żonie, Ali 1. ten kto tęsknie wyciąga ramiona zawsze będzie odepchnięty 2. nie ma nic gorszego niż spotkanie kogoś […]...

Nad pustą gazetą Nad pustą gazetą kiedy plany nasze wywracają się do góry nogami kiedy nazywają Ciebie dobrym Ojcem a inni głuchym kamieniem […]...

Żywot wojownika Stanął na progu pokoju, w którym leżał jego umarły ojciec, owinięty jak jedwabnik w woskową ciszę – i krzyknął. Od […]...

Egzamin Egzamin konkursowy na króla wypadł doskonale. Zgłosiła się pewna ilość królów i jeden kandydat na króla. Królem wybrano pewnego króla […]...

*** Głos-li twój posłyszę, Dźwięczny i słodki – Jak ptaszek w klatce Serce zatrzepocze; Oczy-li ujrze twe Błękitne, głębokie – Nprzeciw […]...

Niebo Od tego trzeba było zacząć: niebo. Okno bez parapetu, bez futryn, bez szyb. Otwór i nic poza nim, Ale otwarty […]...

Zaufałem drodze Zaufałem drodze wąskiej takiej na łep na szyję z dziurami po kolana takiej nie w porę jak w listopadzie spóźnione […]...

Zawieszenie broni Zaczyna się od jednego albo dwóch żołnierzy Po których idzie jeszcze jeden albo dwóch, Niosąc koszyki na ramionach. Wygląda na […]...

Zawsze kiedy chcę żyć Zawsze kiedy chcę żyć krzyczę gdy życie odchodzi ode mnie przywieram do niego mówię – życie nie odchodz jeszcze jego […]...

Pieśń na wyjscie idz czlowieku, idz, rozpowiedz idzcie wszystkie stany kolorowi, bialoi czarni idzcie zwlaszcza wy, ludkowie przez na osciez bramy dla wszystkich […]...

Pióro I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną, Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję I wzdrygasz się w prawicy wypalonej […]...

Ite Missa Est (pieśń na wyjście) Idź, człowieku, idź, rozpowiedz Idźcie wszystkie stany Kolorowi, biali, czarni Idźcie zwłaszcza wy, ludkowie Przez na oścież bramy Dla wszystkich […]...

Introit (pieśń na wejście) Chodź, człowieku, coś ci powiem Chodźcie wszystkie stany Kolorowi, biali, czarni Chodźcie zwłaszcza wy, ludkowie Przez na oścież bramy Dla […]...

Kałuża Odkryć w mętnej kałuży oprawionej w leśną dróżkę (którą tyle razy przejeżdżałeś) Pałace Blasków Niebotyczne Maszty Sosen Zbłękitniałe Dale to […]...

Prześlizgując się ponad wszystkim Prześlizgując się ponad wszystkim, przez wszystko, Poprzez Naturę, Przestrzeń i Czas, Jak okręt wodami sunący – Nie tylko życie samo, […]...

Głęboko w Europie Ja ciemny kadłub płynący między obiema bramami śluzy spoczywam w łóżku hotelowym gdy miasto wokół się budzi. Cichy zgiełk i […]...

Lipiec Znów słońcu się oddała. Maja cudzołóstwa Znany uśmiech rozkoszy kołysze na ustach. Samiec chodzi oślepły, próbuje, czy uda Kolanem chudym […]...

Wiatry, wiatry, kurzawy zimowe Wiatry, wiatry, kurzawy zimowe, Przeszłe życie mi śniegiem zanieście. Chcę urwisem być jasnogłowym Albo kwiatkiem przy polnej ścieżce. Chcę przy […]...

Pocałunek słońca Pocałunek słońca jałowy jest, choć złoty – spojrzenie kwiatu cudze, choć rzewne – szum wody: obce narzecze ni to bełkot […]...