Polska poezja

Wiersze po polsku



De custodiendo gladium in tabula

ANONIM GENUEŃSKI (tworzył w latach 1283-1311)

De custodiendo gladium in tabula

Se coteleto vňi guardar

A noze, taiando carne,

Per no deveir[t]e poi manchar

Se serŕ mester taiarne,

Quando ŕi taiao dexeivermente

Per fornir toa ventrescha,

Alň torna encontenente

To cotelo a man senestra.

Chč, se a man drita roman,

Tardi tornerŕ a man toa,

Ma va pur de man in man

Corrando da popa a proa.

De custodiendo gladium in tabula

Gdy się nie chcesz rozstać z nożem,

Którym mięso na weselu

Kroisz, wiedząc, że go możesz

Potrzebować, przyjacielu,

Takiej rady słuchaj mojej,

Którą-ć daję w tajemnicy:

Gdy już skończysz mięso kroić,

Nóż swój przełóż do lewicy.

Nie chcesz mojej słuchać rady?

Już cię teraz ostrzec wolę:

Nóż do końca już biesiady

Będzie krążył gdzieś po stole.

Przełożył Maciej Froński


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)

Wiersz De custodiendo gladium in tabula - Poezja włoska (XIII wiek)