Mgła

Mgła
Stok trochę nachylony.
Na udeptanym klepisku,
na sercu zła, tam, gdzie ramiona,
znów cię poznaję, o, dawna, znów jesteś blisko.

Ja, wsparty na kuli.
Ty, nieprzebyta, gęsta,
dno mojego bólu,
usta rozchylasz tęskne.

Lecz czemu dziś również,
na krzyżu domu mego,
na roztopach próżnych,
na igraszce nieznanego,

mgło, o, mgło bezwzględna,
ręce wyciągasz po moich?
Zimne drzwi. Twa zdobycz jedna.
Zimne, puste domy.

Tłum. T. M. Larczyński

Mlha

Břeh trochu schýlený.
Na udupaném mlatě,
na srdci zla, tam, mezi rameny,
znovu tě poznávám, ó dávná, znovu znám tě.

O malé berli jdu.
Ty, neprostupná, hustá,
dno mého osudu,
mi nastavuješ ústa.

Proč ale také teď,
na kříži kraje mého,
na řece rozlité,
na hříčce neznámého,

ó mlho, mlho zlá,
ruce vztahuješ po mých?
Studené dveře. To jsi nalezla.
Studené, prázdné domy.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:
Mgła Popatrz na mgłę, ileż cudów ukrywa mgła! Chcesz do nich dojść, lecz niewiele masz szans, mgła cię pochłonie, ale wiedz […]...
Zadymka nicości Zadymka nicości Odrasta znów wszystko, co ścięte. A ręka, która zerwała, Chce, by jej ofiarę po kwiatostan zżęto. Odrasta znów […]...
Domy przedmieścia W jesienne bezsłoneczne popołudnie Pan Cogito lubi odwiedzać brudne przedmieścia. Nie ma – mówi – czystszego źródła melancholii. Domy przedmieścia […]...
Mgła Pamięci Miguela de Unamuno nic nie widzę ta zasłona szklanosina ta kotara szrobarwna gęsto tkana ciągle rośnie i pęcznieje ta […]...
Mgła Kiedy burza, kiedy klęska w progi życia mego szła, Na powiekach mych się kładła dobroczynna, ciemna mgła. Tak się stało […]...
Mgła jedwabna Ten czas, kiedy jedwabna mgła okrywa śniegowe pola, takich chwil się nie zapomina. Kiedy płakałem ze szczęścia, bo cię spotkałem, […]...
Dookoła mgła Jak długo pisana mi jeszcze włóczęga? Ech, gwiazdo – ogniku ty błędny mych dni. Spraw, by skończyła się wreszcie ta […]...
Kamień i mgła Oto czarna nocy chusta Prześwituje nowym dniem Rusza do tysięcy luster Świat przeglądać się Wrócił do swej łąki strumień Drzewa […]...
Spojrzenie Nic nie powróci. Oto czasy już zapomniane; tylko w lustrach zasiada się ciemność w moje własne odbicia – jakże zła […]...
Wiersz ćmy Wiersz ćmy Zćmiewa się w sadzie bzowoćmowym. O, woni pod kwitnącym słowem! Nieboskłon łzy rozlewa krwawe na stokrotki, na ćmy, […]...
Przestój Słyszałem, jak to w niektórych kręgach powiadają Że w Armagh kosi się siano Na tydzień ledwie przed bożym Narodzeniem, Że […]...
Nienapisana Nienapisana Weź płaszcz, byś całkiem nie zdrętwiała i zamknij oczy, abyś nie widziała – Nie po mej drodze pogoda ni […]...
Kim jesteś? Ręki twojej gest Kim jesteś? Ręki twojej gest i uśmiech drżący w cieniu ócz znam i nie mogę w sobie kształtu odtworzyć, jakbym […]...
ELEGIA UŚPIENIA Godziny gorzkie bez godów czarny druk na pożółkłych stronicach jakby ze stromych schodów spływała w mroku żywica zwija się zaułek […]...
Krzysztof Kamil Baczynski – Ostatni wiersz Te dni są małym miasteczkiem zdarzeń. Znam świat na pamięć, na pamięć znam każdą gwiazdę i ból wieków, rzeczywistość granitową […]...
Topielica Topielica Za lic swych zwiewność płynęłaś potokami w dziedzinę ciemną między odległymi brzegami za lic swych zwiewność Nieroztropnie zbłąkana uchwyciłaś […]...
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny Pordzewiały twej wrótni zawory, Dym z twej chaty nie buja po niebie – Mnie tam nie ma! Tu jestem – […]...
„Upiór” Jak aniołowie o oku płowym Przychodzić będę do twej alkowy I bez szelestu sunąć ku tobie, Gdy będzie cicho, ciemno […]...
Ballada kobieca Gdzie się o moją czaszkę szaleństwo obija, Opadłe Boga liście i ochłapy gniją. Gdzie suchotniczy kaszel wstrząsa klatką piersi, Znów […]...
Pod każdym słowem Pod każdym słowem Pod każdym słowem które się waha I więźnie w zębach co też się wahają Pod każdym słowem […]...
Po śmierci Po śmierci Tam za tą skałą To, co ujrzysz (jak gdybyś stracił wzrok) Pochłonie cię. Tam za tym promieniem Jest […]...
Mały Ptaszek O drzewo rozłożyste jak drzewo rodzaju nam ptakom przeznaczone na zielony dom pod oddechem wstrzymanym wirujących sfer pośród piasku i […]...
„Wodne lilie” Znam wszystko w życiu, co poznać jest warto: puszcze i stepy, wulkany i morza – znam drogi proste i kręte […]...
Wiersz lata Wiersz lata Jest lato na palecie. Ach, wersy z dawnych dni, ty zdanie w jasnym kwiecie, pogromco głupich zim, jak […]...
Samotność Wiatr wie jak trzeba nacichać… Za oknem – mrok się kołysze. Nie widać świata, nie słychać, Lecz ja coś widzę […]...
Ławka wyobraźni Niby zwykły lecz niezwykły dzień słońca nie zapędzi w cień. W tym dniu musi być słonecznie, bo w takim dniu […]...
Ona gdzieś jest Ona gdzieś jest.. ja wiem… wiem to i tęsknię do niej… Wiem jaką twarz ma, wiem, jakim się różem płoni, […]...
Scherzo I znów jak wczoraj będzie lało, a sercu zda się: już tak zawsze… listopad, tragik oszalały, umiera w chmur amfiteatrze. […]...
Nadzieja Nadzieja Upadam co raz nizej Ku ziemi wciaga – grzech Lecz gdy slonce zaswieci Wzejde znow – gdyz wciaz chce […]...
Moja tęsknota Moja tęsknota do niewidzialnej kochanki, jak lilia złota marznąca w zimne ranki. Lecz żaden duch z zaświatów skrzydłami nie oprzędnie […]...
Oto leżymy obok siebie Oto leżymy obok siebie Jak dwa upadłe anioły Cali w piórach Z rozdartej poduszki Tak nagrzeszyliśmy Że nawet święty uciekł […]...
Usta I Oczy Znam tyle twoich pieszczot! Lecz gdy dzień na zmroczu Błyśnie gwiazdą, wspominam tę jedną – bez słów, Co każe ci […]...
Erotyk Już się o grzechy noce proszą, Już z wiosny znów jak z bólu krzyczę, Nieubłaganą mnie rozkoszą Zakuj w ramiona […]...
Nocny gość Dlaczego pukasz do okien Nocą, gdy zasnąć nie mogę? Dlaczego ciężkim, powolnym krokiem Budzisz skrzypiącą podłogę? A potem stajesz koło […]...
Pielgrzym 1 Nad stanami jest i s t a n ó w – s t a n, Jako wieża nad płaskie […]...
Rozmowa z kimś Nagle stanął ktoś na mojej drodze Zasłonięty świętym zarządzeniem Bardzo chciałbym więc pana poznać Moje drugie urzędowe sumienie A przez […]...
Wojna Pochód stalowych kogutów. Chłopcy malowani wapnem. Aluminiowe opiłki burzą domy. Wyrzucają ogłuszające kule w powietrze całkiem czerwone. Nikt nie uleci […]...
Nowy Rok Skonał rok stary; z jego popiołów wykwita Feniks nowy, już skrzydła roztacza na niebie; Świat go cały nadzieją i życzeniem […]...
Bawitko Wagą zabraną Temidzie Bawimy się w sprawiedliwość. Na jednej szali zło kładziemy Na drugiej dobro i miłość. Wszyscy się cieszą […]...
Jesień (parodia) Od tłumacza: Jiří Orten był poetą niewątpliwie wybitnym, tyle że strasznie monotematycznym w swoich smutencjach i przy tym nierównym w […]...