Autor Jiří Orten

Pod każdym słowem Pod każdym słowem które się waha I więźnie w zębach co też się wahają Pod każdym słowem […]

Nienapisana Weź płaszcz, byś całkiem nie zdrętwiała i zamknij oczy, abyś nie widziała – Nie po mej drodze pogoda ni […]

Skłoń się ku trawie Skłoń się ku trawie, jej rzęsy Zakratowują czyjś śpiew; To śpiew martwych tnie swe więzy. Skłoń […]

Od tłumacza: Jiří Orten był poetą niewątpliwie wybitnym, tyle że strasznie monotematycznym w swoich smutencjach i przy tym nierównym w […]

Usta pieśni Gdy Pan Bóg tworzył świat (ach, jak to było dawno), To kolibę ugniótł w koliberka, Wziął drzewa, psy, […]

Zadymka nicości Odrasta znów wszystko, co ścięte. A ręka, która zerwała, Chce, by jej ofiarę po kwiatostan zżęto. Odrasta znów […]

Pogrzeb Zbolały czas. Gaj. Cmentarz liściasty. Pochód się zatrzymuje. I tyle łez tam z przodu! Kapią na szaty, Na czerń […]

Zachód Śmierć zdejmie hełm i już go więcej nie nałoży I zetrze z czoła pot, Karabin głęboko do miękkiej ziemi […]

Smutna Niebo, pod którym ty jesteś. Świat z rzeczami zgaszonymi. Wzruszenie, choć łzy schną deszczem, nie będzie z nimi. Kto […]

Dziewczyna i drzewo Co broni dziewczynie, by sobie zerwała Zielone ulęgałki? Kiedy chce zrywać przałki, Co tak przeszkadza, w czas […]

Dalekie świtanie Z oddali światło. Strach. I coś się złego niesie. Ciało, ma obłuda, wciąż rytmem chce mnie wołać, broniącym […]

Czarny obraz Darmo strzelają lejce, próżny jest bicza ruch, nie trafi, nie ma cię więcej, na darmo strzelają lejce odkąd […]

W złocistym śnie W złocistym śnie wszystkie strzemionami są rzeczy mrok cicho prześwieca i pije nocy dech kto śpi jest […]

Po śmierci Tam za tą skałą To, co ujrzysz (jak gdybyś stracił wzrok) Pochłonie cię. Tam za tym promieniem Jest […]

Płatki Zaszyte w mięciutkim gieźle Wciąż płaczą i noc łzę niesie, Lecz to zbyt mało im przecie, Ptak winy płacz […]