SZKICOWNIK POETYCKI (4)

O miły robaczku, czarna perło owalna, dlaczego udajesz przede mną nieżywego? Skąd wiesz, że to odstrasza, że na widok nieszczęścia każdy ucieknie, mając po uszy własnych zmartwień? Podziwiam cię. Złość – uważasz – ostyga na widok śmierci? Wpatruję się w myśl chytrą, którą przedstawiasz. W doświadczenie odwieczne.
Komediancie! Dajesz się podmuchowi zefiru bezwolnie posuwać…
Słaby. Lekki…
Aż nagle weźmiesz nogi za pas.
I człowiek nieraz zawdzięczał życie podobnie czujnym manewrom.
Wszyscyśmy bracia.

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Szkicownik poetycki (1939) 29 46 29 Kanarek ziewnął. To mnie z nim dopiero prawdziwie zbliżyło. Na ulicy koń w zaprzęgu czekający, zakaszlał. Zwyczajnym, ludzkim kaszlem. […]...

Szkicownik poetycki (1939) 14 33 53 Szkicownik poetycki (1939) 14 Cóż znaczy ta legenda o paligenezie kwiatów, tylekroć powtarzana w szpargałach okultystycznych, jako rzecz dowiedziona, którą […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (78) Dwoje zakochanych siadło na balkonie, w otoczeniu skrzynek kwiatowych, pod niezmienną, starą mapą astrologiczną… Kwiaty ciemne i miodowe, niepokoją się […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (65) Przejmujące są mgły śródleśne, dymiące, tęskne. Jakby duchy wstawały z żywicznych głębin – ciała astralne drzew. Snują się, przędą pary […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (57) Właśnie dowiaduję się że konwalia zawiera alkaloid: maialinę. Cóż za miła wiadomość. Maialina. I miłość musi zawierać w sobie ją, […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (49) Ileż to tysięcy mil od człowieka do człowieka, choćby stali tuż przy sobie? Ileż przestrzeni w poskręcanych błędnikach, ślimakach, labiryntach […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (37) Żywot nasz, jak łąka nieustannie przez nas samych ścinana, rośnie nam równocześnie za plecami aromatycznym, siennym stosem. Odurzający śnie, który […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (73) Ptak samym lotem śpiewa, gdy na przemian planuje lub skrzydłami mruga. ————————————————————————– Umierający motyl składa skrzydła, po czym przewraca się […]...

Szkicownik poetycki (1939) 79 Szkicownik poetycki (1393) 79 Przemógłszy odrazę, która przypomina niechęć do pajęczyn i duchów – zanurzam rękę i zatrzymuję blade stworzenie. […]...

Szkicownik poetycki (1939) 2 Szkicownik poetycki (1939) 2 W tęsknie i ciężko szumiącym ogrodzie zoologicznym ludzie oglądają dla rozrywki dzikie zwierzęta, ciągnąc za sobą […]...

Pieśń ostatniego spotkania Jak bezradnie serce się kurczyło, A chód jeszcze był lekki i miękki, Lecz na prawą dłoń nałożyłam Rękawiczkę z mej […]...

Okno na zachód Horyzont jak kuty w ciężkim złocie, A taki lekki jak wspomnienie piór, Jak dziecinny obrazek można zdjąć go ze ściany […]...

Stan poetycki Jakby zamiast oczu wprawiono odwróconą lunetę, świat oddala się i wszystko, ludzie, drzewa, ulice, maleje ale nic a nic nie […]...

Jaki miły i mądry facet Jaki miły i mądry facet naprawdę mądry nie z tych przemądrzałych obieżyświat co to z niejednego pieca chleb jadł wyrozumiały […]...

Dziennik poetycki Davida Lehmana (1) 6 czerwca Nie ma dwóch identycznych zdarzeń, mimo że zaczynają się w tym samym miejscu oraz w czasie, gdy w […]...

Człowiek i wilk Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę. „Znaj z odzieży – rzekł człowiek – co jestem, co mogę”. Wprzód […]...

Pisałam na tabliczece woskowanej Pisałam na tabliczce woskowanej I w załamaniach wachlarza zblakłego, W piasku nad rzeką i nad oceanem, Na szkle pierścionkiem i […]...

Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: „Nie spiesz się, bo […]...

Brat A wtedy nagle Brat mi zbladł Przeżegnał się I wpadł Pod blat Cholera, myślę Taki świat Taki był Dobry brat […]...

W jarzębinach Krew płynie z Twojego boku Wakacje a taki blady I właśnie dlatego wierzę Żeś wszechmogący słaby Że w jarzębinach wisisz […]...

Sonet 81 Żyć będę, by wiersz wyryć na twym grobie, Lub ty przeżyjesz, gdy ja w ziemi zgniję. Śmierć już nie porwie […]...

Dopóki wierzysz we mnie, miła Dopóki wierzysz we mnie, miła W tym jest moja wielka siłą Wszystko byś mi wybaczyła Tylko jednej rzeczy nie Mogę […]...

USTAJE OCHOTA NA COKOLWIEK Ustaje ochota na cokolwiek, z ogonem znieruchomiałym w powietrzu. Nagle życie ulega amputacji, bez powodu. Jestem zbryzgany swoją własną krwią, […]...

Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...

SŁOŃCE Jakże jest piękne w zimie słońce, Gdy, brodząc w szarych chmur gromadzie, Próżno na śniegi bielejące Z wysoka słaby blask […]...

PIEŚŃ 1 Ty na krwawe idziesz boje, Lecz wysłuchaj prośby mojej, Miły, wspomnij mnie! Gdy zawiodą cię nadzije, Druh cię zdradzi […]...

Żonkile WILLIAM WORDSWORTH (1770-1850) The Daffodils I wandered lonely as a cloud That floats on high o’er vales and hills, When […]...

Moment Krzywy cień w lustrze. Łagodny zarys nogi pod wąską opiętą spódnicą. Unoszę. Moje nogi. Królestwo gam i kolorów. Grałeś dla […]...

Cóż bo mózg? rozum co? Cóż bo mózg? rozum co? słynny z polemik, Wysuszający żywota istotę – Planów rysownik i potęg alchemik: Czy kiedy przezeń […]...

Wywar z przywar Każde z nas – wywar z przywar, poetycka recydywa. Każde z nas – czarny las, ciemna toń. Każde z nas […]...