Polska poezja

Wiersze po polsku



Pocieszenie

Jesteśmy zupełnie sami
I sufit wisi nad nami.
– Który to rok na świecie?
– Siódmy po narodzeniu miłości.

Ach, wypij lekarstwo, wypij,
Niech oddech twój tak nie skrzypi!
– Jakiż to miesiąc?
– Gwiazdopad…

Bądź jeszcze trochę cierpliwa,
Ból mija, życie upływa…
– Jakiż dzień dzisiaj mamy?
– Dzień dobry…

Już można okna otworzyć,
Tak łatwiej ci będzie dożyć…
– Która godzina?
– Za dziesięć minut ostatnia.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Pocieszenie - Jan Brzechwa