Polska poezja

Wiersze po polsku



„Ostatnia posługa”

Jeśli w noc czarną w błocie śliskiem
Chrześcijańskie derce litościwe
Za jakimś starym rumowiskiem
Pochowa ciało twe chełpliwe,

W godzinie, kiedy gwiazdy czyste
Wzrok kryją w cieniu rzęs, tam sieci
Pająk rozepnie swe wzorzyste
I żmija będzie płodzić dzieci.

Będziesz słyszała rok okrągły
Nad grzeszną głową sabat ciągły:
Skomlenie wilka, co się czai,

Odgłos wiedźmowych niecnych harców,
Lubieżne mlaski sprośnych starców
I zmowy rzezimieszków zgrai.

tłum. Bohdan Wydża


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz „Ostatnia posługa” - Charles Baudelaire