Autor Michaił Lermontow

Niezliczone gwiazdy nocy – Czemu, pani, ty masz tylko dwie? Południowe! Czarne oczy! To spotkanie w złe wypadło dnie. Kto […]

I znowu, znowu rozmawiałem z tobą, Widziałem wzrok twój miły. Minione dni, choć zeszły juz do grobu, Twym głosem zadzwoniły. […]

I Nie wiem, czy śmieszny się stałem, Czy padłem ofiara twej zdrady, Lecz klnę się, że ciebie kochałem, I są […]

Przebacz! Czy znów się zobaczymy, Gdy nas rozłączył los złowrogi? Czy znów się w śmierci połączymy? Przebacz, ach, przebacz, ojcze […]

Już się przed tobą nie ukorzę, Uśmiech ni wyrzut mnie nie zmyli. Władzy nade mna mieć nie możesz, Jesteśmy obcy […]

Samotna w niebie Gwiazda się pali, Wabi do siebie Mój umysł z dali; Mkną do niej w gości Sny moje […]

Samotny żagiel na przestworzu Bieleje wśród błękitu fal. Co wypatruje on na morzu? Czemu od stron swych pędzi w dal? […]

Smutno mi, że tak kocham ciebie, i wiem: życie Nie zlituje się nad twą młodością w rozkwicie, Nie ujdziesz przed […]

Pocałunków rozkoszą mierzyłem Swoją młodość szczęśliwą i błogą – Ale szczęściem się dzisiaj zmęczyłem, Ale dzisiaj nie kocham nikogo. Łez […]

Kiedym, wbrew sercu, postanowił Już jej nie kochać – na com liczył? Kres wyznaczyłem bezkresowi, Miłość bez granic – ograniczył. […]

Jak wędrowcowi w oko wpada Samotna pośród pól mogiła, Podobnie ta stronica blada Niechby twój miły wzrok znęciła. Jeśli po […]

Nadejdzie dzień – przez ludzi potępiony, Obcy w kraju ojczystym. Na miejscu kaźni – dumny, choć wzgardzony, Stanę sie duchem […]

Żółty liść łodygę trąca Przed wichurą: Serce biedne drży, trzepoce Przed niedolą. I cóż z tego, jeśli wiatry Porwą mój […]

Podziekowanie Za wszystko, wszystko Tobie, Boże dzięki: Za męki serca, których nikt nie słucha, Za gorycz łez i za trujące […]

Nie rzucaj na lezgiński chłopcze mlody! Tak pilno ci ojczyznę ujrzeć miłą? Zmęczon twój koń, na górach mgły i lody, […]