Anastazja

Tłum sąsiadów odśpiewuje spisywane w kancjonałach zwrotki;
słowa, natrętna ćma, nie dają się złapać. Zapach jedliny
sprowadza je z powrotem na podniebienie jak światło.

Kiedy w miasteczku ktoś umiera, na pogrzeb przychodzą
wszyscy. Główne drogi prowadzą do kościoła, w melodii orszaku
jest bezpieczny rytm zachodzenia. Nic się nie dzieje,

to tylko kobieta: praca, wnuki, dzieci. Mąż, coraz bardziej
zaglądający do środka. Ciało, które zaszyto cierpieniem
można jedynie nieść, modlić się nad nim, schować w ziemi
na cmentarzu ostrym od wiatru i wilgoci. Później wracać,

rozmawiać o egzotycznym imieniu. Dobra śmierć
zawsze gromadzi tych, którzy kochają.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Moje ciało jest jak bezpański pies Moje ciało jest jak bezpański pies Jeśli skradnie kość pieszczoty to chyba słońcu Ludzie potem mówią – liryka miłosna A […]...
Anastazja Biełaja nocz’ nieukojona Bielą i bólem Tiomnaja grust’ uspokojona Pistoletową kulą W Sant Petersburgu w białą noc Ktoś dziwny idzie […]...
Uwielbiam cię jak nocy kopułę surową XXIV Uwielbiam cię jak nocy kopułę surową, O naczynie żałości, o wielka niemowo. Im bardziej mnie unikasz, tym bardziej za […]...
Znów jestem tu Znów jestem tu na tym samym brzegu który złoty i płaski rozciągnięta na wznak słońce pochylone nade mną i moje […]...
Śpiewam samego siebie Śpiewam jednostkę samą w sobie, zwyczajnie, oddzielne indywiduum, Jednak wymawiam słowo: Demokratyczny, słowo: En – Masse. Opiewam fizjologię od stóp […]...
Sad Siostrze Masi W moim mieście wyrąbali sady Ciągnące się szeroko hen aż po Zdrój W moim mieście wyrąbali sady Pachnące […]...
Sam ze wszystkim Sam ze wszystkim Ciało opina kości Do środka Dają mózg i Czasem dusze I kobiety rozbijają Wazony o ściany A […]...
Żyć nauczyłam się prosto i mądrze Żyć nauczyłam się prosto i mądrze, Patrzeć na niebo, modlić się do Boga I długo, długo chodzić o wieczorze, By […]...
Fraszka Czy potrafię cię, piękna – ja, co tak nie umiem Kochać własnej miłoci, jak tylko zajadle? Bo czy można ułożyć […]...
Staruszka Coraz częściej zaczynała się gubić W sprawach prostych Nie mówiąc o trudnych Coraz częściej zaczynała ich nudzić Coraz gorzej skrywały […]...
Uwiązany pies Uwiązany pies Przyjście jesieni jest dla mnie tym uwiązanym psem, mój Srebrzynku, który szczeka przeciągle i czysto w sa- motności […]...
Rutyna Są kobiety Które się bierze jak gazetę Przed snem zwyczajnie Mnie papier ciała W tej gazecie zmieniają się tylko daty […]...
Poród Poród? cóż! poboli, poboli, pomęczy się żeńskie ciało, a z niego powoli, powoli wyjdzie coś i będzie krzyczało. Będą owijali […]...
Zły ptak To pewne: ten ptak – sroka Próbuje mnie okrążyć I osaczyć, dzień w dzień zatacza coraz mniejsze kółka i skrzeczy: […]...
Ogrodnik Ogrodnik wspiął się – istny drozd W waciak odziany – na szczyt drzewa, Łącząc tym samym niby most To, co […]...
Pieśń Indian – * * * (Jedynie spać przyszliśmy…) Jedynie spać przyszliśmy, jedynie śnić przyszliśmy: nie jest prawdą, nieprawdą jest, że przyszliśmy na ziemię, żeby żyć. W trawę wiosenną […]...
Nocą: nagłym dreszczem przejęty Nocą, nagle, widzę dreszczem przejęty – między twarzą a poduszką – twarz złożonego do grobu przyjaciela: jest – jak papier […]...
Ironia I Żeby to można arcydzieło Dłutem wyprowadzić z grubych brył I żeby dłuto nie zgrzytnęło Ni młot je ustawnie bił […]...
Turyści Słów Turyści słów. W linowej kolejce. Mówimy coraz bardziej stromo. Malujesz usta nad przepaściami. Skąd ci przyszła do głowy ta aluzja? […]...
Guillaume Apollinaire – „DO MAGDALENY” Przyciskam twoje wspomnienie jak prawdziwe ciało Czy to co moje ręce mogłyby wziąć z twej piękności Czy to co moje […]...
Ciało z duszy uwolnione Ciało z duszy uwolnione Na zielonej łące stało Coraz głębiej się nurzało W drogi nagle otworzone Kropla po kropli odmieniało […]...
Modlitwa ‚ m o d l i t w a ‚ hans arp Czyste światło Zbaw nas od bezsensowności. Zbaw nas […]...
Przeciw sobie Pomódl się o to czego nie chcesz wcale Czego się boisz jak wiewiórka deszczu Przed czym uciekasz jak gęś coraz […]...
Do dzieci O wy, co wszystkie porzuciwszy względy, Za cackiem bieżyć gotowi w zapędy, Za cackiem, które zbyt wysoko leci, Bajki wam […]...
Świat jest smutny / pośród zła WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Deszczowa symfonia” * * * Świat jest smutny Pośród zła, Które czynią ludzie. Nawet […]...
Jakby Go nie było Tak w Pana Boga naprawdę uwierzył że mógł się modlić jakby Go nie było i widzieć smutek ogromny na polu […]...
Ręce Te które podajemy do dymisji. Te które nam się podają za ręce. Te którymi mocno trzymamy się za głowę. Wszystkie […]...
O tym zachodzie (tak O tym zachodzie (tak wypełnionym ludźmi strachem dzwonami) powiem że twoje oczy mogą przepłoszyć dzień łagodniej straszniej bardziej gwałtownie; (o […]...
Część mowy(fragment) Znikąd z miłością, nastego lipcopada roku…., drogi szanowny kochana, zresztą to się nie liczy, nieważne kto, bo sam diabeł, szczerze […]...
„De profundis clamavi” Jedynie, ukochana, błagam twej litości Z głębi przepaści mrocznej, gdzie serce me kona! Wszechświat to czarny, nad nim z ołowiu […]...
Wczesna jesień Zadzwoniłem więc znowu – by sprawdzić. Podniesiono słuchawkę – powiedziano: „nie ma”. Nic. Nic. Nic. Nic. Nie, to nic ważnego. […]...
Modlitwa III Jeżeli życie tak nas odstało i nie doleci żadne wołanie, odbierz nam, Panie, ten proch – nie ciało, śmierć daj […]...
Pogrzeb Słyszę, jak deszcz po liściach coraz gęściej pluska. Tak mnie nuży zwłok moich w zaświaty wywózka Na kołach, co się […]...
Fajka LXVIII Fajka Jestem ja fajką literata, I znać to z ciemnej mojej cery – Niczym murzyńskiej twarz Wenery – Że […]...
*** Ty, której dłonie są bardziej niewinne od moich i która madra jestes jak beztroska Ty, która potrafisz czytać z jego […]...
„Ostatnia posługa” Jeśli w noc czarną w błocie śliskiem Chrześcijańskie derce litościwe Za jakimś starym rumowiskiem Pochowa ciało twe chełpliwe, W godzinie, […]...
Słowa Siekiery Po których uderzeniu las rozbrzmiewa, I echo! Echo rozchodzące się od środka jak konie. Sok Studnie jak łzy, jak […]...
Zniszczona twarz Dziwaczna jak cyrk, zniszczona twarz Paraduje na rynku, ponura i dotknięta Jakiem niewypowiedzianym zmartwieniem, Płaczliwa od przeciekającego oka do obrzmiałego […]...
670 (Nie trzeba być Komnatą…) Nie trzeba być Komnatą – aby w nas straszyło – Lub nawiedzonym Domem – Nie ma Wnętrz straszniejszych niż Mózgu […]...
Wernisaż Wernisaż odbył się w ogromnej sali. Tłum sie zachwycał, ściany były białe I trzepotały skrzydłami jak łabędzie. Ściany były białe. […]...