Autor Tadeusz Miciński

Idę wśród gwiazd – i snów mych trybularzem zimne stęgłe płanety rozżarzam w ognia kościoły. Słowiki nucą radośnie, by umrzeć […]

Tatry! wy niezgłębione otchłanie Prawiecznej niewiadomej Duszy! strażniki piekła mego, grozicie krawędźmi skał! Księżyc tu mnie rozskrzydla i więzy moje […]

Enclavado pies y manos en un madero y en cruz, con tormentos inhumanos que me respondeys Maranos malvados perros sin […]

Widziałem Cię, ach – piękną tchnieniem zgonu, w magnetycznym swietle mórz polarnych- lica białe – wykute ze szronu, i mrok […]

Banzaj! krzykli Japończycy – banzaj! lecą z góry – Nippon! odrykły armaty, grzmiąc ogniem jak z chmury. Cariu! chrapnęli im […]

The stars have passed a judgement on me: – Endless is error and misery. – You who build towers that […]

Wśród lasu ciemnego księżyc gra na mandolinie hiszpańską pieśń – Ty idziesz ze mną, o niewiasto złota, dziwnych łez pełna!… […]

Róże – mimozy kwitną tu, czarne wąwozy pełne mchu. Gór lodozwały sinią w mgle – potok ździczały jamy rwie. Zmierzcha […]

Jesienne lasy poczerwienione goreją w cudnym słońca zachodzie. Witam was, brzozy, graby złocone i fantastyczne ruiny w wodzie. Czemu się […]

Kiedy Cię moje oplotą sny jak białe róże nie bój się kochać – ja – i ty w nieba lazurze. […]

Kwiaty pną się tęczowe wśród kościołów milczących – rosa w czarach się zbiera – kryształowych i lśniących. Na szafirów ocean […]

Kwiat purpurowy marznie w lodowni w upiornych snach – dusza się błąka z zarzewiem głowni, by odgnać strach. Tam – […]

Ponad głębiami czarnych wód leżę w bezchwiejnym, cichym śnie i marzę – że ty przyjdziesz mnie tam strącić – w […]

„Krzyż tedy zawdy nagotowany jest i wszędzie cię czeka. Nie możesz go się uchronić, dokądkolwiek ucieczesz, bo gdziebyśkolwiek poszedł, samego […]

Błękitnym echem letniej żarzy, szumem kwiecistych traw – głęboko na dnie lśni i marzy w czarze krateru staw. Podziemnych duchów […]